Το φαινόμενο της υπέρβασης του χρόνου παρατηρείται ακόμα και στη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου κατά τον οποίο ο ερωτών βουλευτής πολύ σπάνια περιορίζεται στα τρία λεπτά που του δίνει ο κανονισμός για την πρώτη τοποθέτησή του.
Του Αντώνη Αντζολέτου
Πάνω από εξήμισι ώρες διήρκησε η συζήτηση της Τετάρτης στη Βουλή. Κούρασαν οι πολιτικοί αρχηγοί για άλλη μια φορά; Θα μπορούσε η διαδικασία να γίνει πιο σύντομη και ταυτόχρονα λιγότερο κουραστική; Η αλήθεια είναι πως έχουν καταγραφεί περιπτώσεις που ο εκάστοτε πρωθυπουργός ή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν ξεπεράσει ακόμα και τη μια ώρα στο βήμα της Ολομέλειας. Ειδικά σε συζητήσεις προϋπολογισμών ή προτάσεων δυσπιστίας έχουν σπάσει πολλές φορές τα “κοντέρ”. Στη συζήτηση της Τετάρτης οι πρωτολογίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα κράτησαν από 45 λεπτά, του Μιχάλη Κατρίνη 30 λεπτά, του Δημήτρη Κουτσούμπα 43 λεπτά, του Κυριάκου Βελόπουλου 40 λεπτά και του Γιάνη Βαρουφάκη 22 λεπτά.
Τι λέει όμως ο κανονισμός της Βουλής; Σύμφωνα με το άρθρο 142Α ο πρωθυπουργός ορίζεται να μιλήσει την πρώτη φορά ένα δεκάλεπτο και οι πρόεδροι των κοινοβουλευτικών ομάδων πέντε λεπτά. Η απάντηση του πρωθυπουργού ορίζεται στα πέντε λεπτά, οι δευτερολογίες των αρχηγών των κομμάτων στα τρία λεπτά και η τριτολογία του προέδρου της κυβέρνησης δεν μπορεί να ξεπερνάει τα πέντε λεπτά. Σύνολο: Μια ώρα. Η διαδικασία της Τετάρτης διήρκησε πεντέμισι ώρες παραπάνω και δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς αποτυπώθηκε στους τηλεθεατές που αποφάσισαν να παρακολουθήσουν όλη τη συζήτηση.
Ο Κώστας Τασούλας ζήτησε από την Ολομέλεια να εγκρίνει την απόφαση της διάσκεψης των προέδρων να τετραπλασιαστεί ο χρόνος ομιλίας των αρχηγών. Πάντα υπάρχει η ανοχή του προεδρείου, ωστόσο όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί την εκμεταλλεύονται στο έπακρο. Η αίθουσα μετά τις ομιλίες του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης αδειάζει, η κούραση είναι ήδη μεγάλη, ο προεδρεύων διαμαρτύρεται και το ηλεκτρικό κουδούνι χτυπάει, καθώς τα κείμενα που έχουν γραφεί είναι πάντα πολυσέλιδα. Το ίδιο, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό γίνεται στις δευτερολογίες.
Η αλήθεια είναι πως οι επικεφαλής των κοινοβουλευτικών ομάδων δεν περιορίζονται ποτέ στο θέμα της συζήτησης. Την εβδομάδα που πέρασε η προ ημερησίας συζήτηση είχε θέμα την κοινωνική πολιτική. Πολύ λίγα τελικά ακούστηκαν για την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, αφού τα ελληνοτουρκικά η Novartis και οι εκλογές κυριάρχησαν στη συζήτηση όταν τέθηκαν από τον Αλέξη Τσίπρα. Είναι φυσιολογικό η πολιτική επικαιρότητα να απασχολεί τη Βουλή αρκεί να μη γίνεται εις βάρος της βασικής ατζέντας και της ποιότητας της συζήτηση που μοιραία “ξεχειλώνει”.
Το φαινόμενο της υπέρβασης του χρόνου παρατηρείται ακόμα και στη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου κατά τον οποίο ο ερωτών βουλευτής πολύ σπάνια περιορίζεται στα τρία λεπτά που του δίνει ο κανονισμός για την πρώτη τοποθέτησή του. Οι περισσότεροι ξεχνούν πως ο λόγος που έχουν απεναντί τους τον υπουργό είναι να του απευθύνουν ένα ερώτημα για ένα ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία και όχι για να αγορεύσουν. Ο τρόπος στο ναό της Δημοκρατίας ο διάλογος να γίνει πιο ζωντανός, όσο γίνεται πιο άμεσος και λιγότερο κουραστικός αναζητείται ακόμα. Μέχρι να γίνουν κάποιες αλλαγές ίσως οι πολιτικοί αρχηγοί θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουν πόσο πιο ελκυστικοί θα γίνονταν αν συμπύκνωναν το λόγο τους, απέφευγαν επαναλήψεις που κουράζουν, τηρώντας παράλληλα τον κανονισμό.
Πηγή: skai.gr
Δείτε την ροή ειδήσεων και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
