γράφει η Lisa Jucca (Reuters)
Αναστροφή. Η ιταλική πολιτική έχει μετατοπιστεί αποφασιστικά προς τα δεξιά. Ένας συνασπισμός κομμάτων υπό την ηγεσία της εθνικίστριας Τζόρτζια Μελόνι, του σκεπτικιστή της ΕΕ Ματέο Σαλβίνι και του καταδικασμένου πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι εξασφάλισε σαφή κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις γενικές εκλογές της Κυριακής.
Παρά την επίδειξη ενότητας κατά την προεκλογική εκστρατεία, οι σύμμαχοι διαφωνούν σε διάφορα ζητήματα, από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας έως τις κρατικές δαπάνες. Οι ανταγωνισμοί κινδυνεύουν να υπονομεύσουν την ικανότητα του φορτωμένου με χρέη κράτους να αντιμετωπίσει μια ενεργειακή κρίση που αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση από την κρίση της ευρωζώνης.
Διαβάστε επίσης: Οι εσωτερικοί ανταγωνισμοί θα μπορούσαν να απειλήσουν τον συνασπισμό της Μελόνι
Η νέα κυβέρνηση θα αντικαταστήσει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, η οποία διήρκεσε μόλις 18 μήνες.
Το ακροδεξιό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας της Μελόνι αναδείχθηκε ως το πιο δημοφιλές κόμμα. Αυτό καθιστά πιθανό ο πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα να επιλέξει τη Μελόνι ως την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της χώρας.
Ανηφορικός δρόμος
Η 45χρονη, που ξεκίνησε την πολιτική στα 15 της ως μέλος του νεοφασιστικού Movimento Sociale Italiano, αντιμετωπίζει έναν ανηφορικό δρόμο. Η άνοδος των τιμών της ενέργειας αποσταθεροποιεί μεγάλα τμήματα της ιταλικής οικονομίας, οδηγώντας πιθανώς σε λύσεις με δελτίο, αλλά και ύφεση. Η κρίση απειλεί 120.000 εταιρείες και 370.000 θέσεις εργασίας, λέει ο όμιλος επιχειρηματικών λόμπι Confcommercio.
Ο Ντράγκι διέθεσε πάνω από 40 δισεκατομμύρια ευρώ για την καταπολέμηση του αυξανόμενου ενεργειακού πληθωρισμού. Ωστόσο, οι παρατεταμένες υψηλές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας θα απαιτήσουν περαιτέρω προσπάθεια. Ο ηγέτης της Λέγκας Σαλβίνι, πρώην ευρωσκεπτικιστής που έχει στηρίξει τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, τάσσεται υπέρ του δανεισμού 30 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επιδότηση των λογαριασμών ενέργειας.
Ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος ήταν επίσης κοντά στον Ρώσο ηγέτη, θα ήθελε να αυξήσει τις ελάχιστες συντάξεις στα 1.000 ευρώ το μήνα, με δυνητικό κόστος 31 δισ. ευρώ ετησίως. Με δημόσιο χρέος 2,8 τρισεκατομμυρίων ευρώ, περίπου 150% του ΑΕΠ, και αποδόσεις 10ετών κρατικών ομολόγων που έχουν διπλασιαστεί στο 4% μέσα σε έξι μήνες, η Ιταλία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά να «τεντώσει» τα δημοσιονομικά της.
Η Μελόνι, η οποία δήλωσε τη Δευτέρα ότι ήθελε να ενώσει την Ιταλία, υποστηρίζει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και δήλωσε ότι η Ιταλία θα τηρήσει τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ. Οι σύμβουλοί της λένε ότι η νέα κυβέρνηση θα μπορούσε να περικόψει ένα πρόγραμμα ανακούφισης της φτώχειας για να χρηματοδοτήσει τις φορολογικές περικοπές.
Αλλά η φαινομενικά πιο συνετή προσέγγιση της Μελόνι μπορεί να υποχωρήσει εάν οι σύμμαχοί της την πιέσουν ώστε να εκπληρώσουν τις δικές τους εκλογικές υποσχέσεις. Αν και ο Σαλβίνι μπορεί να αναγκαστεί να αποχωρήσει μετά την κακή του εκλογική απόδοση, η Λίγκα θα εξακολουθούσε να επιδιώκει να διαφοροποιηθεί από τη Μελόνι.
Ο συνασπισμός που κέρδισε τις εκλογές υποσχέθηκε να κυβερνήσει για πέντε χρόνια. Αυτό θα ήταν αξιόλογο επίτευγμα σε μια χώρα όπου οι κυβερνήσεις διαρκούν κατά μέσο όρο περίπου 14 μήνες. Οι εξ αρχής αντιπαραθέσεις θα το κάνουν ακόμα πιο δύσκολο.
