Τη φρίκη και τον ρατσισμό που υφίστανται οι αλμπίνο ειδικά στην Τανζανία περιγράφουν ένας φοιτητής και ένας σκηνοθέτης και συγγραφέας θεατρικών έργων από τη Νότιο Αφρική.
Στην Αφρική θεωρούνται ότι κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις και απειλούνται με ακρωτηριασμό, ακόμη και με θανάτωση προκειμένου να δημιουργηθεί από μέλος του σώματός τους, ένα ειδικό φίλτρο.
Τη φρίκη και τον ρατσισμό που υφίστανται οι αλμπίνο καταδεικνύει ο ηθοποιός, μουσικός, σκηνοθέτης και συγγραφέας θεατρικών έργων, Arthur Molepo, ο οποίος είναι προσκεκλημένος του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ στο πλαίσιο ανταλλαγών με το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Πρετόρια και βρίσκεται αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη.
«Είναι μεγάλο θέμα στη χώρα μου, πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν στη νότια Αφρική αλλά και σε ολόκληρη την ήπειρο και ειδικά στη Τανζανία. Ανθρωποι με αλμπινισμό πέφτουν θύματα απαγωγής γιατί τοπικές δοξασίες τους θέλουν με μαγικές ιδιότητες» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Μολέπο.
Όπως εξηγεί, απαγάγουν τους αλμπίνο, τους κόβουν τα άκρα και τα δάχτυλα για να τα χρησιμοποιήσουν για φυλαχτά ενώ κάποιους φτάνουν ακόμη και να τους σκοτώσουν για να πάρουν το αίμα ή άλλα μέρη του σώματός τους.
«Δεν ξέρω από πού προέρχεται αυτή η δεισιδαιμονία αλλά στο παρελθόν μια οικογένεια που είχε παιδί με αλμπινισμό έπρεπε να το κρύβει και να μη το γνωρίζει κανείς γιατί κινδύνευε με απαγωγή. Αλλά και πάλι, αν δέχονταν επισκέπτες που γνώριζαν την ύπαρξή του, έπρεπε το παιδί να κρυφτεί γιατί είναι ταμπού και απαγορευόταν κάποιος να το δει».
Ο φόβος ενός φοιτητή με αλμπινισμό
Τον κ.Μολέπο συνόδευσε στη Θεσσαλονίκη, προσκεκλημένος και αυτός του Τμήματος Θεάτρου, ο 22χρονος φοιτητής με αλμπινισμό Success Mdluli προκειμένου να μιλήσει για τα βιώματά του και να μοιραστεί με τους φοιτητές, τις εμπειρίες του.
«Εδώ, στην Ελλάδα, αισθάνομαι ασφαλής αφού κανείς δεν με κοιτάει επίμονα. Στη χώρα μου είμαι συνέχεια σε επιφυλακή για το τι μπορεί να συμβεί και πάντα παίρνω επιπλέον προφυλάξεις» περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Mdluli.
Προερχόμενος από οικογένεια αλμπίνων- η μητέρα και ο πατέρας του είναι αλμπίνο-
τους άκουγε πάντα να μιλούν για τα προβλήματα που βίωσαν. Γι΄ αυτό και αποφάσισαν να τον στείλουν εσωτερικό σε σχολείο για άτομα με προβλήματα όρασης καθώς και οι αλμπίνο έχουν οπτική αναπηρία.
«Οι εμπειρίες μου δεν ήταν σκληρές αλλά έχω βιώσει να με αποκαλούν με διάφορα ονόματα, να με ρωτούν αν είμαι λευκός ή πράγμα, να με απειλούν και να με αποκαλούν «κινητό χρήμα», γιατί υπάρχουν κάποιοι που πληρώνουν πολλά χρήματα για να έχουν ένα μέλος από αλμπίνο».
Το πρόγραμμα ανταλλαγής μεταξύ των δύο πανεπιστημίων περιλαμβάνει και έκθεση με έργα φοιτητών με τίτλο “Εμείς και οι άλλοι”, με επιβλέπουσα την καθηγήτρια του πανεπιστημίου της Πρετόρια, Raita Steyn. Τα έργα έχουν θέματα που στρέφονται γύρω από τη συμβολή της τέχνης στην ευαισθητοποίηση για τη διαφορετικότητα και την αναπηρία.
«Ολες οι τέχνες μπορούν να αξιοποιηθούν ως μέσο- εργαλείο για να επικοινωνήσουμε τη διαφορετικότητά μας» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής στο Τμήμα θεάτρου Στέργιος Πρώιος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
