Ως τροπικός παράδεισος, αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως.
Ως νησιωτικό σύμπλεγμα ωστόσο -με περίπου 700 μεγάλα και άλλα μικρότερης έκτασης νησιά- στον δυτικό Ατλαντικό Ωκεανό, οι Μπαχάμες είναι μια από τις πιο ευάλωτες χώρες στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
«Αν δεν διατηρήσουμε τις θερμοκρασίες κάτω από 1,5 βαθμό Κελσίου, νησιά όπως τα δικά μας μπορεί να μην υπάρχουν» στο μέλλον, παρατηρεί η Ερέσια Χέπμπερν, πρόεδρος του Ινστιτούτου Γεωπονίας και Θαλάσσιων Επιστημών στις Μπαχάμες.
«Σύντομα θα αναγκαστούμε να γίνουμε κλιματικοί πρόσφυγες», λέει.
Σχεδόν ότι περνά από το χέρι της νησιωτικής χώρας -που επωμίζεται δυσανάλογο βάρος της περιβαλλοντικής ζημίας- θα έλεγε κανείς ότι έχει γίνει.
Αν και έχει μηδαμινό -συγκριτικά με τις βιομηχανικές οικονομίες- μερίδιο στις εκπομπές αερίου των θερμοκηπίου, έχει λάβει μέτρα για την απεξάρτηση του ενεργειακού συστήματός της από τον ρυπογόνο άνθρακα.
Έχει επίσης προχωρήσει στην κατασκευή υποδομών ανθεκτικών στις καταιγίδες, που γίνονται στην περιοχή όλο και πιο συχνές και ισχυρές.
«Είναι απίθανοι πρωταθλητές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της προσαρμογής», υπογραμμίζει στους New York Times o Κρις Μπέρτζες του Rocky Mountain Institute: μιας αμερικανικής οργάνωσης που επικεντρώνεται στην αειφορία.
Ακόμη κι έτσι ωστόσο οι Μπαχάμες συνεχίζουν να ζουν τον εφιάλτη της κλιματικής αλλαγής, εξαρτώμενες αναγκαστικά από τις αποφάσεις άλλων, πιο ισχυρών.
Δεν είναι ωστόσο εντελώς μόνες στον αγώνα επιβίωσης.
Καθώς η άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας προκαλεί καταστροφές στους κοραλλιογενείς υφάλους, μια εταιρεία που ασχολείται με την αποκατάστασή τους -η Coral Vita- έκανε τις Μπαχάμες έδρα της.
«Αποτελούν ένα ζωντανό κλιματικό εργαστήριο, όπου μπορούμε να δοκιμάσουμε αυτές τις λύσεις που μπορούν να ωφελήσουν τη φύση και τους ανθρώπους», λέει ο Σαμ Τάιχερ, συνιδρυτής της εταιρείας.
Πρόκειται άλλωστε για μια χώρα «στην πρώτη γραμμή της κλιματικής κρίσης».
Στην… υγειά της Αυστραλίας
Μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστό, όμως η Αυστραλία είναι σήμερα ο πέμπτος μεγαλύτερος εξαγωγέας κρασιού στον κόσμο.
Ωστόσο αυτός ο κλάδος της βιομηχανίας της βρίσκεται πλέον υπό απειλή.
Το κλίμα της μακρινής χώρας γίνεται πιο ξηρό, με λιγότερες βροχοπτώσεις και η ξηρασία αυτή επηρεάζει την παραγωγή κρασιού.
Η κατάσταση αναμένεται ακόμη χειρότερη από φέτος, εξαιτίας του Ελ Νίνιο, που αναμένεται να κάνει το κλίμα ακόμη ξηρότερο και πιο ζεστό.
«Η κλιματική αλλαγή ήδη μπλέκει με τη γεύση και με την ποιότητα» του κρασιού, αναφέρει σε ανταπόκριση από την Αυστραλία το BBC.
«Η καλλιέργεια θα γίνει δυσκολότερη για ορισμένες ποικιλίες που είναι κατάλληλες για ψυχρότερα κλίματα, όπως το Sauvignon Blanc, το Chardonnay και το Pinot Noir», παρατηρεί.
Ορισμένοι αμπελουργοί επέλεξαν να προσθέσουν συστήματα ψύξης για να στηρίξουν τις υφιστάμενες καλλιέργειές τους. Πράγμα κοστοβόρο και όχι ιδιαίτερα φιλικό στο περιβάλλον.
Πολλοί έχουν πάντως στραφεί σε άλλες ποικιλίες, που μπορούν να προσαρμοστούν καλύτερα στις μεταβαλλόμενες κλιματικές συνθήκες.
Ένας εξ αυτών, ο Άσλεϊ Ράτκλιφ, προτιμά να βλέπει το «ποτήρι μισογεμάτο».
«Νομίζω ότι παρουσιάζεται μια ευκαιρία επαναπροσδιορισμού, κάνοντας τη βιομηχανία πραγματικά συναρπαστική», παρατηρεί.
Μπορούμε «να χρησιμοποιήσουμε την κλιματική αλλαγή ως θετικό, παρά ως αρνητικό στοιχείο», επισημαίνει.
Καλή η αισιοδοξία, σχολιάζει μέσες άκρες ο Δρ. Τομ Ρεμένι, κλιματολόγος με έδρα την Τασμανία και επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Πρωτοβουλία Δεδομένων για το Κλίμα.
Ως έχουν τα πράγματα, υπογραμμίζει, η Αυστραλία θα γίνεται όλο και πιο ζεστή και ξηρή.
Αν και μερικοί βαθμοί μπορεί να μην ακούγονται πολλοί, θα μπορούσε να είναι καταστροφικοί, λέει.
«Αν δε ολόκληρος ο πλανήτης θερμανθεί περισσότερο από τρεις βαθμούς Κελσίου», επισημαίνει, «το λιγότερο που θα μας ανησυχεί θα είναι η παραγωγή κρασιού»…
Ινδονησία: λύση «δύο μέτρων και σταθμών»
Η Ινδονησία είναι μία από τις πρώτες χώρες που εξετάζουν δραστικά μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Πρόκειται άλλωστε για επείγουσα αναγκαιότητα, με βάση τα εθνικά της δεδομένα.
Η πρωτεύουσα Τζακάρτα βυθίζεται.
Ήδη το 40% των εδαφών της βρίσκεται κάτω κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, σύμφωνα με τους New York Times.
Το αποτέλεσμα είναι οι πλημμύρες να γίνονται όλο και πιο συχνές και καταστροφικές.
Ως απάντηση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.
Η λύση που έχει αποφασιστεί είναι η ίδρυση μιας νέας πρωτεύουσας στο νησί Βόρνεο. Την ονομάζουν Νουσαντάρα.
Κατασκευάζεται από το μηδέν εδώ και ένα χρόνο, σε μια έκταση 2.560 τετραγωνικών χιλιομέτρων γεμάτη δάση, με θέα σε έναν κόλπο.
Θα είναι «μια πράσινη μητρόπολη, που θα λειτουργεί με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», λέει τους NYT ο πρόεδρος της Τζακάρτα, Τζόκο Ουιντόντο.
«Θέλουμε να οικοδομήσουμε μια νέα Ινδονησία», αναφέρει, «με νέα εργασιακή ηθική, νέα νοοτροπία, νέα πράσινη οικονομία».
Το σχέδιο ακούγεται πράγματι φιλόδοξο, όπως και το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της κατασκευής της νέας πρωτεύουσας του χρόνου τον Αύγουστο.
Ωστόσο περιβαλλοντικές ομάδες είναι στα «κάγκελα» με την μεγάλης κλίμακας αποψίλωση των τοπικών δασών, αλλά και τις επιπτώσεις που θα έχει η δημιουργία ενός μεγάλου αστικού κέντρο σε μία τοποθεσία με πλούσια βιοποικιλότητα και πολλά είδη άγριας ζωής.
Το δε όνειρο της νέας πρωτεύουσας δεν θα το ζήσουν και τα περίπου 30 εκατομμύρια που σήμερα ζουν στην υπερπληθή μητροπολιτική Τζακάρτα.
Εκατομμύρια θα μείνουν πίσω στη βυθιζόμενοι νυν πρωτεύουσα, ιδίως όσοι δεν έχουν την οικονομική άνεση να μετεγκατασταθούν στη Νουσαντάρα…
[Πηγή:]www.in.gr
