Δέσποινα Γκανίδου: Πρέπει να παλέψουμε για μια καλύτερη χώρα

Η συνάντηση με την κυρία Γκανίδου έγινε στο σπίτι της οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Ένα σπίτι όμορφο, ζεστό και φιλόξενο. Με χαμηλή αλλά και σίγουρη φωνή εξιστορεί τα όσα τραγικά συνέβησαν εκείνο το βράδυ και τονίζει πως δεν πρέπει να εστιάζουμε τόσο στο εάν το τρένο μετέφερε παράνομο ή όχι φορτίο – ακόμα και αν το παιδί της απανθρακώθηκε και είναι η πρώτη που θα ήθελε να γνωρίζει – αλλά στους λόγους που προκάλεσαν τη σύγκρουση. «Εστιάζοντας μόνο στη φωτιά, ξεχνάμε τις ευθύνες του υπουργείου, των πολιτικών προσώπων, των κυβερνήσεων», υπογραμμίζει. Ο λόγος δικός της:

Είμαι η Δέσποινα Γκανίδου. Ήμουν εκπαιδευτικός, δίδασκα πληροφορική, συνταξιούχος πλέον. Είμαι η μητέρα ενός από τα νέα παιδιά που σκοτώθηκαν στο δυστύχημα των Τεμπών. Η μητέρα του Γιώργου Παπάζογλου. Ο γιος μου, ο Γιώργος, ήταν 22 χρονών. Ήταν φοιτητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στο Φυσικό Τμήμα. Είχε ολοκληρώσει και το τέταρτο έτος σπουδών και σύντομα θα έπαιρνε πτυχίο. Ήθελε να συνεχίσει για μεταπτυχιακές σπουδές και να κάνει διδακτορική διατριβή στη σωματιδιακή φυσική και να ασχοληθεί με την έρευνα. Είχε κατέβει με τη φίλη του για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα. Ταξίδευαν στο βαγόνι με αριθμό 3, κάπου στο πίσω μέρος του βαγονιού. Οι θέσεις τους ήταν 80 ή 82 αν θυμάμαι καλά. Μίλησα μαζί του γύρω στις 11 το βράδυ. Καταρχάς μου είχε στείλει ένα μήνυμα ξεκινώντας από την Αθήνα. Του ευχήθηκα καλό ταξίδι. Στις 11:00 μ.μ. μίλησα μαζί του για να δω αν έχουν φτάσει. Ήταν ακόμη στη Λάρισα. Ήταν ιδιαίτερα εκνευρισμένος, γιατί είχαν καθυστέρηση τουλάχιστον μιας ώρας. Του ευχήθηκα καλό υπόλοιπο ταξίδι και του ζήτησα να μου στείλει ένα μήνυμα όταν φτάσει, γιατί θα έφταναν πολύ αργά. Με το που έφυγε το τρένο από τη Λάρισα, ο γιος μου σηκώθηκε από τη θέση του και πήγε στο κυλικείο για να πάρει ένα μπουκάλι νερό. Δυστυχώς, τη στιγμή της σύγκρουσης ήταν στο κυλικείο. Και άφησε εκεί την τελευταία του πνοή. Καθολική σύνθλιψη και απανθράκωση.

[…] Περάσαμε γύρω στις 2 το πρωί από τον τόπο του δυστυχήματος. Είδαμε τη φωτιά ακόμη να καίει. Δεν μας επέτρεψαν να κατέβουμε, να πλησιάσουμε, αλλά μας έστειλαν σε κάποιο σημείο όπου μας περίμενε η κοπέλα του Γιώργου. Την πήραμε. Της είχαν δώσει μια από αυτές τις κουβέρτες αλουμινίου, η οποία ανέμιζε. Το παιδί ήταν παγωμένο, φοβισμένο. Μας έστειλαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, όπου επικρατούσε μια χαώδης κατάσταση. Ασθενοφόρα κατέβαιναν το ένα μετά το άλλο, τα πρώτα μεταφέροντας τραυματίες. Πολύ σύντομα όμως μετέφεραν μόνο σορούς.

Υπήρχαν ειδικοί να σας βοηθήσουν και να σας στηρίξουν;

Υπήρχε κάποιος ψυχίατρος και ήδη είχαν έρθει κάποιοι κοινωνικοί λειτουργοί. Μας συγκέντρωσαν όλους μέσα στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου και γύρω στις τρεισήμισι – τέσσερις ανακοίνωσαν τα ονόματα των τραυματιών. Από εκεί και πέρα περιμέναμε και άλλη ανακοίνωση. Την επομένη, στις 6:00 το πρωί, μας είπαν ότι τελείωσε η εφημερία τους και ότι θα έπρεπε να πάμε στο Γενικό Νοσοκομείο. Πήγαμε το πρωί γύρω στις 7:00 στο κρατικό νοσοκομείο της Λάρισας, όπου επικρατούσε μια χαώδης κατάσταση, κυριολεκτικά χαώδης.

Οι συγγενείς ήταν συγκεντρωμένοι σε ένα μικρό αμφιθέατρο. Μείναμε μέχρι τις 10:00 το βράδυ. Και μετά πήγαμε σε κάποιο ξενοδοχείο στη Λάρισα, όπου μας περίμενε πάλι ο ψυχίατρος και μια κοινωνική λειτουργός, η οποία παρέμεινε μαζί μας μέχρι να φύγουμε από τη Λάρισα. Στο ξενοδοχείο περιμέναμε δύο μέρες, Πέμπτη και Παρασκευή, για να μας ειδοποιήσουν το βράδυ της Παρασκευής τηλεφωνικά ότι ταυτοποιήθηκε ο Γιώργος και φύγαμε το Σάββατο. Η κηδεία του έγινε την Τρίτη, μία εβδομάδα μετά.

Το διάστημα που ακολούθησε πώς σας στήριξε το κράτος και ποιος είναι γενικότερα ο απολογισμός των δύο αυτών χρόνων όπως τον βιώσατε εσείς και η οικογένειά σας;

Ήταν ένα πολύ βίαιο γεγονός, το οποίο κατέστρεψε τη ζωή μας, διέλυσε τη ζωή μας, ανατράπηκε η ζωή μας. Όσο για τη στήριξη; Στήριξη είχαμε μόνο τις δύο μέρες που μείναμε στο ξενοδοχείο στη Λάρισα. Από εκεί και πέρα όμως, νομίζω ότι η πολιτεία ήταν αμείλικτη απέναντί μας. Ξεκινώντας από την ανάκριση με όλα αυτά που ακολούθησαν, με όλα τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν, με όλες τις προσπάθειες συγκάλυψης που έγιναν.

Τι συνέβη στην ανάκριση; Τι εννοείτε;

Καταρχάς μέσα σε ελάχιστες μέρες αλλοιώθηκε εντελώς ο χώρος του δυστυχήματος, με αποτέλεσμα να έχουν περάσει δύο χρόνια και να μη γνωρίζω, να μη γνωρίζουμε από τι προήλθε η φωτιά, από τι απανθρακώθηκε το παιδί μου, από τα έλαια σιλικόνης ή από κάτι άλλο. Ο δικός μας πραγματογνώμονας λέει ότι δεν μπορούν να καούν τα έλαια σιλικόνης. Είναι έτσι κατασκευασμένα, ώστε να αντέχουν σε τέτοιες συνθήκες. Απλά δεν μπορεί να προσδιορίσει ποια ήταν η καύσιμη ύλη που προκάλεσε αυτή την πυρκαγιά.

Εδώ βέβαια θέλω να τονίσω το εξής, ότι δίνεται -ειδικά τον τελευταίο καιρό- μία τρομερή έμφαση στο θέμα αυτό, στο τι προκάλεσε την πυρκαγιά και από τα ΜΜΕ, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας αποπροσανατολισμός νομίζω, γιατί το πρωταρχικό θέμα είναι τα αίτια της σύγκρουσης. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε κανένα σύστημα ασφαλείας. Με αποτέλεσμα να βρεθούν για 12 λεπτά τα τρένα στην ίδια γραμμή, χωρίς κανείς να μπορεί να τα εντοπίσει, παρόλο που είχαν ξοδευτεί δισεκατομμύρια ευρώ. Αν λοιπόν τα τρένα δεν συγκρούονταν, οτιδήποτε και αν μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία δεν θα γίνονταν η έκρηξη και η πυρκαγιά. Άρα το πρωταρχικό είναι η σύγκρουση. Το άλλο είναι δευτερογενές. Παρόλο που θέλω να μάθω γιατί απανθρακώθηκε το παιδί μου, είναι δευτερογενές. Εστιάζοντας λοιπόν μόνο στη φωτιά, ξεχνάμε τις ευθύνες του υπουργείου, των πολιτικών προσώπων, των κυβερνήσεων, την κατάντια του σιδηροδρόμου που οδήγησε στο δυστύχημα.

Γίνεται πολύς λόγος για επιχείρηση συγκάλυψης. Ποιος θέλει να συγκαλύψει τι;

Καταρχάς θέλουν να προστατεύσουν τα πολιτικά πρόσωπα με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και με το γεγονός ότι ο ανακριτής δύο χρόνια τώρα διερευνά την υπόθεση και μόλις τον Δεκέμβριο έφθασε στις ευθύνες των στελεχών του υπουργείου. Και από την άλλη, από ό,τι φαίνεται με όλο αυτό το μπάζωμα, τη μεταφορά των χωμάτων των ανθρώπων μας σε ιδιωτικό χώρο. Φαίνεται ότι θέλουν να αποκρύψουν κάτι για τη φωτιά, για την έκρηξη.

Επίσης, δεν υπήρχε κανένα βίντεο από την εμπορική αμαξοστοιχία. Και ξαφνικά, μετά από δύο χρόνια βρέθηκαν τρία βίντεο, ενώ είχαν κατασχεθεί οι σκληροί δίσκοι και είχαν σταλεί σε ειδικά εργαστήρια στην Αγγλία για ανάκτηση των δεδομένων. Κατασχέθηκαν 6 μήνες μετά το δυστύχημα, οπότε όμως οι επανεγγραφές είχαν σβήσει τα αρχεία της 28ης Φεβρουαρίου. Στην Αγγλία δεν μπόρεσε να γίνει ανάκτηση δεδομένων. Μετά από ενάμιση χρόνο διαπιστώθηκε ότι έδωσαν τα βίντεο από τον Επιβατικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης και όχι από τον Εμπορικό, όπου φορτώθηκε η εμπορική αμαξοστοιχία. Και ξαφνικά τώρα εμφανίζονται δύο, τρία βίντεο. Ύστερα από δύο χρόνια, τα οποία μια εταιρεία πήρε από τον κάδο ανακύκλωσης και τα οποία δείχνουν ότι δεν μεταφέρει τίποτα η εμπορική αμαξοστοιχία. Και περιμένουμε να δούμε αν είναι γνήσια;

Ποιο είναι το αποτύπωμα του δυστυχήματος στη δική σας καθημερινότητα και της οικογένειάς σας;

Ο Γιώργος δεν φεύγει στιγμή από το μυαλό μου και της υπόλοιπης οικογένειας. Είναι στιγμές που όταν σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει, δεν ζει, ότι δεν θα τον ξαναδώ, νιώθω ότι θα εκραγώ. Προσπάθησα πάρα πολύ να διαχειριστώ όλα αυτά τα συναισθήματα, τη λύπη, τον πόνο, την οδύνη, την οργή επίσης, για αρκετό καιρό, αλλά τελικά ήταν πάρα πολύ δύσκολο, και για να μπορέσω να ισορροπήσω και να στηρίξω την υπόλοιπη οικογένεια, κατέφυγα σε φαρμακευτική αγωγή αντικαταθλιπτικών.

Ο Γιώργος ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο παιδί. Ένα παιδί που του άρεσε πάρα πολύ η μουσική, ο κινηματογράφος, διάβαζε πάρα πολύ. Ήθελε να εξερευνήσει τον κόσμο της τέχνης, της ζωγραφικής, της φιλοσοφίας. Διάβαζε φιλοσοφία της επιστήμης σε αυτή την ηλικία. Από πολύ μικρός διάβαζε μυθολογία. Ήταν ένα χαρούμενο παιδί, αισιόδοξο. Είχε πάρα πολλά όνειρα για το μέλλον. Ήταν ευγενικός και διακριτικός.

Εσείς τώρα τι θα θέλατε; Τι ελπίζετε; Τι ζητάτε;

Εμείς ζητάμε να γίνει πλήρης διαλεύκανση της υπόθεσης, των αιτιών της σύγκρουσης, των αιτιών της έκρηξης και μια δίκη στην οποία θα τιμωρηθούν οι ένοχοι.

Τέλος, θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα; Κάτι που θέλετε ιδιαίτερα να ακουστεί;

Όλοι μαζί πρέπει να παλέψουμε για μια καλύτερη χώρα, για δικαιοσύνη, για ασφάλεια, για να αφήσουμε ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μας.

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.