Γλυφάδα, σχέση ζωής – Δικαίωμα στο όραμα

Για έναν ενεργό πολίτη και δημότη δεν υπάρχει ίσως μεγαλύτερη πρόκληση αλλά και χαρά από την απόφαση να εμπλακεί στα κοινά της πόλης του. Εκεί που ζει και κινείται, που βιώνει τις χαρές και τις αγωνίες του, το μέρος με το οποίο νιώθει και το μεγαλύτερο σύνδεσμο. Το ουσιαστικό δέσιμο. Εκεί που όλοι βιώνουμε την καθημερινότητά μας και έχουμε την βασική επαφή με τις κρατικές υποδομές. Και ίσως πάνω απ’ όλα εκεί και μόνο οι άνθρωποι μας γνωρίζουν με το μικρό μας όνομα. Ξέρουν την πορεία και τη διαδρομή μας και μπορούν να αξιολογήσουν σειρά από παράγοντες.

Η έκθεση στον ιδιαίτερο τόπο του καθένα, είναι λοιπόν από μόνη της μεγάλη πρόκληση και έχει τη γοητεία της. Το μόνο που έχει σημασία εκεί είναι η σχέση ζωής. Η διάθεση προσφοράς και η ανυπόκριτη στάση. Κανείς δεν μπορεί να υποδυθεί αυτό που δεν είναι. Όχι στον τόπο του. Θα είναι μάταιο, ακόμα και γελοίο. Όποιος λοιπόν το αποφασίζει, δεν έχει παρά να σταθεί ενώπιον των συμπολιτών του, να δηλώσει παρών και να ζητήσει την κρίση τους.

Μετά λοιπόν από μια πορεία στο δημόσιο χώρο, έχοντας ήδη την εμπειρία της εκλογικής συμμετοχής σε επίπεδο Περιφέρειας Αττικής (2006, 2014) και έχοντας παράλληλα την εμπειρία της εργασίας στο κεντρικό κράτος τα χρόνια της κρίσης, πάντοτε εκφράζοντας με δημόσιο λόγο την άποψή μου, αποφάσισα να εμπλακώ πιο ενεργά με τη Γλυφάδα, την πόλη που έχω ζήσει το σύνολο της ζωής μου. Εδώ μεγάλωσα, εδώ εργάζομαι, εδώ ιχνογραφώ το δικό μου στίγμα. Μια πόλη που τη γνωρίζω βιωματικά και όπως αντιλαμβάνομαι πλέον και συνειδητά, αγαπώ αληθινά, αφού πρόκειται για το ίδιο μου το σπίτι.

Γνώρισα όλες τις περιόδους της, από τον καιρό που στην περίφημη σήμερα αγορά της είχε λίγα μόνο μαγαζιά και στα άχτιστα οικόπεδά της…βοσκούσαν πρόβατα. Φαντάζει μακρινή αυτή η εποχή, δεν είναι τόσο όμως. Γιατί η Γλυφάδα άλλαξε τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλοί είναι οι συμπολίτες μας που αποφάσισαν να ζήσουν εδώ, για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Έτσι, ο Δήμος αναπτύχθηκε ραγδαία σε μέγεθος και έκταση και πλέον η Γλυφάδα είναι από τις μεγαλύτερες πόλεις του Λεκανοπεδίου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ανάγκες και τις υποδομές της.

Από τη Γλυφάδα, όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν πολλοί Δήμαρχοι. Κάποιοι άφησαν εποχή, άλλοι πέρασαν και δεν «ακούμπησαν». Είμαστε ως Παράταξη περήφανοι για το γεγονός πως από το χώρο μας πέρασαν άξιοι υπηρέτες της Αυτοδιοίκησης και του Δήμου, με σημαντικό έργο πίσω τους, παρακαταθήκη σε εμάς. Να αναφέρουμε μόνο το Θεόδωρο Σπονδυλίδη παλιότερα και πρόσφατα τον Κ. Κόκκορη, που λόγω της αλλαγής του Νόμου έκανε θητεία μόλις 3,5 ετών.

Οι Γλυφαδιώτες θυμούνται πότε έγιναν τα βασικά έργα υποδομής στην πόλη και πότε αυτή άλλαξε πραγματικά και πρόσωπο και απέκτησε τη σημερινή της αίγλη. Γιατί η Γλυφάδα είχε ανέκαθεν το προνόμιο της εξαιρετικής φυσικής τοποθεσίας. Το συνδυασμό παραλιακού μετώπου με το βουνό και τις τόσες (ανεκμετάλλευτες ακόμα) δυνατότητες για τους πολίτες, όχι μόνο του Δήμου, αλλά της ευρύτερης περιοχής. Ας θυμηθούμε τα έργα που ολοκλήρωσε η προηγούμενη δημοτική αρχή σε συνεργασία με την Περιφέρειας, υπό τη διοίκηση Σγουρού, έτσι ώστε η σημερινή να βρει έτοιμο πλαίσιο και να συνεχίσει το έργο, όπου έκρινε. Γιατί σε σειρά άλλων παρεμβάσεων και ενώ υπήρχαν εγκεκριμένες μελέτες και χρήματα, προτίμησε να τα αφήσει στην άκρη και να αρχίσει από την αρχή προκαλώντας κόστος στο Δήμο (πχ δευτερογενείς αγωγοί ομβρίων).

Αν αποφάσισα να εκτεθώ σε αυτήν τη συγκυρία αυτό γίνεται για σειρά από λόγους. Πρώτα απ’ όλα λόγω της προσωπικής εκτίμησης στον επικεφαλής και υποψήφιο Δήμαρχο κ. Γεράσιμο Φιλόπουλο. Έμπειρος αυτοδιοικητικός και έγκριτος νομικός, ήταν παρών σε σημαντικές φάσεις του Δήμου, υλοποιώντας το βασικό θεσμικό πλαίσιο του Δήμου και δίνοντας μορφή στα νομικά του πρόσωπα. Άνθρωπος αμέμπτου ηθικής, πράγμα δυστυχώς όχι δεδομένο σήμερα, γέννημα-θρέμμα της περιοχής, ένας «υπηρέτης κι εραστής» της Γλυφάδας, με το ρομαντισμό της προσφοράς μια άλλης, θαρρείς, εποχής. Όταν το έργο, αντί για τη «φασαρία», ήταν αρκετό διαβατήριο για τη δημόσια πορεία.

Πέραν αυτού, εισερχόμενος στην ωριμότητα της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας, θέλησα να αναλάβω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί, για τον τόπο μου. Η διαμαρτυρία για τα κακώς κείμενα δεν μου είναι αρκετή ως στάση. Θέλω να συμβάλω στις λύσεις, σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις. Εποχή που ζητά καταρτισμένους ανθρώπους, με διάθεση διαλόγου, συναίνεσης και εφαρμογής απτών λύσεων. Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική. Τα έκαναν και άλλοι, αλλού. Τα έκαναν όμως. Με διάθεση προσφοράς στον τόπο τους και όχι στην τσέπη ή στο κόμμα τους. Ο νέος Νόμος απαιτεί συνεργασίες και συναινέσεις. Οι συμπολίτες μας επίσης. Το αξιώνουν και το αξίζουν. Με αυτή τη διάθεση προσέρχομαι στα κοινά της πόλης μου.

Ο απερχόμενος Δήμαρχος διαθέτει επικοινωνιακά χαρίσματα, που αποκόμισε από την λαμπερή του έως σήμερα, κομματικά «προστατευμένη», πορεία. Συνάδελφος νομικός με διαδρομή στην Ευρώπη, στοιχεία που δεν αρνούμαστε. Και σε αυτά θα πατήσουμε για μια ειλικρινή συνεννόηση και συνεργασία για το καλό του Δήμου, όταν απαιτηθεί. Αλλά θα πρέπει να δούμε με ποιον τρόπο χρησιμοποιήθηκαν τα ανωτέρω προσόντα και τι πραγματικά έγινε στο Δήμο. Πέρα από τη «φωτεινή βιτρίνα» και τις ακριβές φιέστες. Ο χώρος δεν επαρκεί για πλήρη αποτίμηση. Την κριτική μας την ασκούμε θεσμικά και με επάρκεια.

Θα αναφέρω μόνο: τις ελεγχόμενες παρατυπίες στη λήψη αποφάσεων, για τις οποίες εκκρεμούν πορίσματα από αρμόδια όργανα, τις παρατυπίες στον οφειλόμενο απολογισμό δράσης με την απουσία ετήσιων απολογισμών, τον κλειστό εν γένει τρόπο διοίκησης σε αντίθεση με την τάση και τις ανάγκες των καιρών, τις υπέρογκες δαπάνες για έργα πολυτελούς καλλωπισμού και αμφίβολης αποτελεσματικότητας ή διατηρησιμότητας (πχ ακριβοί φοίνικες, ακατάλληλα δέντρα στην παραλία που ήδη ξεραίνονται), την παραμέληση επιμέρους γειτονιών, αλλά και ιδίως της γενικότερης απαξίωσης κοινωνικών υποδομών που επί Δημαρχίας Κόκκορη είχαν προτεραιότητα. Συμπέρασμα: «λάμπει», αλλά, φευ, δεν είναι χρυσός. Αναχρονιστική διοίκηση, ανεπαρκές αποτέλεσμα.

Ώθηση όμως στην απόφασή μου έδωσε και μια υποκρυπτόμενη άποψη από μέρος της κυβερνώσας Αρχής και των στηριγμάτων της, περί μιας δήθεν αυτονόητης «μονοκρατορίας» στην πόλη. Της οιονεί απαγόρευσης της φωνής κριτικής, της άλλης άποψης, της αντιπολίτευσης που διεκδικεί με αξιώσεις την επάνοδό της στη θέση της κύριας ευθύνης. Εκεί που έχει αποδείξει πως ξέρει και μπορεί. Με λύσεις για τον κάθε πολίτη και ιδίως τον πιο αδύναμο. Με το νου της στην ισόρροπη ανάπτυξη της πόλης, που μεριμνά για τις επιχειρήσεις της, αλλά και τους κατοίκους της. Που μεριμνά για τις βασικές υποδομές, σε συνεργασία με την Περιφέρεια, τα ευρωπαϊκά Ταμεία (πρωτεύσαμε αρνητικά σε αυτή τη θητεία) και δίνει βάρος στη νεολαία, στην κατάρτιση και στη δημιουργική της διέξοδο, στην 3η ηλικία και τις ευπαθείς ομάδες, που δικαιούνται ίση συμμετοχή στον ιστό της πόλης. Και βέβαια στην προαγωγή του Πολιτισμού, ως κύριας δραστηριότητας και όχι παρέργου, μέσω της αξιοποίησης του πλούσιου δυναμικού και της παράδοσης του Δήμου. Όχι λοιπόν κύριοι, οι πολλές φωνές είναι πλούτος και με εμάς θα ακούγονται.

Εν έτει 2019, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο το όραμα που συνέλαβε και πρότεινε για τη Γλυφάδα ο μεγάλος αρχιτέκτονας Δ. Πικιώνης (1954). Μια πόλη, όπως την οραματίστηκε, με ζώνες πρασίνου στον Υμηττό, με έμφαση στους κοινόχρηστους χώρους που θα εκπέμπουν Πολιτισμό (Κέντρο Πνευματικών Σπουδών, συγκριτικά μουσεία και βιβλιοθήκες, σχολή Βιοτεχνίας κ.α.), με ιδιαίτερη και φροντισμένη Αρχιτεκτονική και γενικά με διάθεση εκπομπής ενός υπερτοπικού μηνύματος με περιεχόμενο αισθητικής, ανθρωπισμού και διαχρονικής ενότητας και σημασίας.

Η Γλυφάδα μας, προέκταση της αρχαίας Αιξωνής, παραμένει ένας όμορφος τόπος, με όλα όμως τα προβλήματα μιας σύγχρονης πόλης, πρόχειρα αναπτυγμένης. Με τα πλεονεκτήματα που της έχει δώσει η φύση, δικαιούται να ονειρεύεται ένα άλλο μέλλον διοίκησης. Ένα μέλλον που είναι εφικτό. Για το δημότη της πόλης αλλά και τον επισκέπτη που ψάχνει εδώ κάτι από την «ιδεατή Ελλάδα», των αφηγήσεων και του Μύθου. Για αυτή τη Γλυφάδα, της ομορφιάς και της πολυμέρειας, της συνεργασίας για μια πόλη «έξυπνη», προσβάσιμη και λειτουργική, τελικά μια Γλυφάδα της ζώσας Δημοκρατίας, αποφάσισα να αγωνιστώ με τους συνυποψηφίους μου και ζητώ τη στήριξη στο συνδυασμό μας «Δυνατή Γλυφάδα-Νέα Αρχή». Γιατί, ως παιδιά του τόπου αυτού, με μνήμη και κρίση, δικαιούμαστε να ονειρευόμαστε, να σχεδιάζουμε, να υλοποιούμε την πόλη που αξίζουμε.

Ροή Ειδήσεων

«Αγώνας δρόμου» για επίτευξη συμφωνίας ανακωχής στη Γάζα – Στα πρόθυρα λιμού ο πληθυσμός

Η μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή που έχει προκαλέσει ο...

Πρύτανης ΑΠΘ: Δεν υπήρξε επίθεση στον πυρηνικό αντιδραστήρα

«Πριν ενάμιση μήνα βρέθηκε σπασμένο λουκέτο πόρτας που...

Πολύ αυξημένη κίνηση στους δρόμους της Αθήνας

Υπομονή χρειάζονται και σήμερα οι οδηγοί σε Κηφισίας,...

«Αγώνας δρόμου» για επίτευξη συμφωνίας ανακωχής στη Γάζα – Στα πρόθυρα λιμού ο πληθυσμός

Η μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή που έχει προκαλέσει ο πόλεμος και ο λιμός, που ακόμη επικεντρώνεται στον βορρά αλλά απειλεί το σύνολο του πληθυσμού...

Στέλλα Γεωργιάδου: Ο Γιώργος Λάνθιμος σκηνοθέτησε το «Τώρα μου μιλάει», δεν έβαλε το όνομά του

Τη συνεργασία της με τον Γιώργο Λάνθιμο αλλά και την απόφασή της να εγκαταλείψει την Ελλάδα για να κάνει επιχείρηση με τον αδερφό...

Πρύτανης ΑΠΘ: Δεν υπήρξε επίθεση στον πυρηνικό αντιδραστήρα

«Πριν ενάμιση μήνα βρέθηκε σπασμένο λουκέτο πόρτας που οδηγεί στο υπόγειο. Δεν υπήρξε καμία άλλη παραβίαση. Δεν υπήρξε διαρροή» δήλωσε ο Πρύτανης του Ιδρύματος ...