Μια παλιά παροιμία λέει «τον χαρακτήρα του ανθρώπου τον μαθαίνεις στα χαρτιά, στα δανεικά, στο μεθύσι και τις εκλογές». Ειδικά για τις Αυτοδιοικητικές εκλογές, η αμεσότητα προκαλεί και πιο έντονα πάθη.
Ο τρόπος της πολιτικής συμπεριφοράς, η ευγένεια, η αποφυγή ακροτήτων, είναι ο αλάνθαστος δείκτης της ποιότητας του πολιτικού συστήματος μιας χώρας και του πολιτισμού ολόκληρης της κοινωνίας.
Η πολιτική έχει κρυφές και παρασκηνιακές πτυχές, αλλά στο μεγάλο μέρος της είναι μια δημόσια δραστηριότητα και λειτουργία. Γίνεται, για το λόγο αυτό, ευκολότερα πρότυπο και επηρεάζει ολόκληρη την κοινωνία.
Η πολιτική επισύρει, δικαιολογημένα, μεγάλες επικρίσεις γιατί πίσω από τους θεσμούς και τις θέσεις είναι άνθρωποι, που είναι συχνά κατώτεροι των περιστάσεων. «Αρχή άνδρα δείκνυσι» έλεγε ο Πιττακός ο Μυτιληναίος, εννοώντας όχι μόνο τις ικανότητες, που δοκιμάζονται στην πράξη, αλλά και το ήθος και τη συμπεριφορά.
Υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια για την ευγένεια και τον πολιτισμό ανδρών και γυναικών; Η απάντηση είναι όχι. Έχουν ίση ευθύνη να διαφυλάσσουν και να προάγουν τους κανόνες της πολιτικής ευγένειας και της πολιτισμένης πολιτικής συμπεριφοράς από την αποφυγή απαράδεκτων ύβρεων και ανάξιων συμπεριφορών.
Ειδικότερα για τις γυναίκες, που γίνονται πιο εύκολα αντικείμενο προσβολών, η κοινωνία είναι πιο αυστηρή απέναντί τους, όταν διαπράττουν ατοπήματα συμπεριφοράς.
Καταλήγοντας, θα έλεγε κανείς ότι το σαβουάρ βιβρ, η δεοντολογία της ευγένειας , δεν είναι απλώς αναγκαία και επιβεβλημένη. Είναι η εικόνα του πολιτισμού μας και της κοινωνίας μας. Ας έχει, λοιπόν, στην πολιτική μας ζωή μας τη θέση που της αρμόζει.