Τα χρόνια να περνούν «τσαλακωμένα», αργά – αργά, βαριά – βαριά σαν κουρασμένα βήματα που σέρνονται στα σκοτάδια.
Κι εμείς να μετράμε τον πόνο φωνάζοντας παρών. Είκοσι φορές παρών και μια φορά παρούσα. Φωνές και λυγμοί παντού να «σκίζουν» τον αγέρα.
Με χέρια τρεμάμενα, σώματα μουδιασμένα και ραγισμένες ψυχές, να θυμόμαστε το θανατικό που χτύπησε τη χώρα στις 8 Φλεβάρη του 1981.
Να μην ξεχνάμε ποτέ την τραγωδία της θύρας 7.
Πόσα σεργιάνια να βγούμε στο λιμάνι για να πούμε δυο κουβέντες ακόμα, για τα γκολ του Αναστόπουλου και του Γαλάκου;
Για τα τάκλιν του Κουσουλάκη και τις κραυγές του Σταύρακα του Παπαδόπουλου.
Για την αρχοντιά του Νοβοσέλατς.
Πως λοιπόν η ανάγκη γίνεται ιστορία όπως τραγούδησε ο Μήτσος μας; 
Τραγική ιστορία, ματοβαμμένη. Με την κόκκινη μελάνη, για να θυμίζει σ’ όλους πως έτσι γίνονται οι ομάδες θρύλοι.
Και για να μην σβήσουν ποτέ οι μνήμες όσες γενιές κι περάσουν.
Τα νιάτα ξεψύχησαν στα σκαλοπάτια και τα τσιμέντα, αφήνοντας πνοές κι ανάσες. Τελευταίες ανάσες πριν πάρουν τον δρόμο του χωρισμού. 
Μα πώς να μακρύνετε εσείς απ’ τον Ολυμπιακό σας; Δεν υπάρχουν τρόποι για να «φύγετε» εσείς μακριά από τον θρύλο. Εσείς και ο θρύλος ένα, κάτι σαν το κόκκινο της φανέλας.
Κάτι σαν τον έφηβο, αριστερά στην καρδιά. Εσείς ψυχές κατακόκκινες που δεν λυγίσατε στα κάγκελα και στα καταραμένα τουρνικέ.
Εσείς που 42 χρόνια τώρα δηλώνετε τόπο κατοικίας, Θύρα 7. Πειραιάς. 
Πέρασαν τόσα χρόνια από το καταραμένο δείλι της 8ης Φεβρουαρίου 1981 όταν η χώρα τσάκισε από το μεγάλο κακό, λίγο μετά το τέλος του ντέρμπι Ολυμπιακού – ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη.
Τον ερυθρόλευκο θρίαμβο με 6-0 διαδέχθηκε ο θρήνος και ο οδυρμός καθώς η τραγωδία στη θύρα 7 θα συνταράξει το πανελλήνιο.
Οι πόρτες κλειστές, τα κορμιά στα κάγκελα και τα νιάτα πεσμένα στα σκαλοπάτια.
Τα τουρνικέ στη μέση να συνθλίβουν τα σώματα και στα χείλη να φεύγουν οι τελευταίες λέξεις. 
Βοήθεια και Ολυμπιακός, γιατί εκείνοι που πήρε ο Χάρος φύγαν με τη λέξη Ολυμπιακός στα χείλη.
Έγινε τόπος μαρτυρίου, τόπος θυσίας η θύρα 7 και κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο δύσκολο να γράφεις για τα 20 παλικάρια και την Ζωγραφιά, που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα σκαλοπάτια και στα τσιμέντα.
Οι πρώτοι έπεσαν σ’ εκείνη την κούρμπα που οι παλιότεροι δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ. 
Σ’ εκείνη την «στροφή» απ’ την οποία έμελλε να ξεκινήσει το μεγάλο θανατικό.
Οι ιστορίες που γράφονται με αίμα σε κάνουν λιώμα. Και να’ σου, στήνεται ένα κατακόκκινο σκηνικό στη θύρα 7, με μπροστάρηδες εκείνους που έφυγαν νωρίς για τον Αχέροντα.
Άχος αβάσταχτος για την οικογένεια του Ολυμπιακού και σκέψεις «βαριές». Ασήκωτες που λέει κι ο λαός μας.
Φαρμακωμένος καιρός, φαρμάκια της ζωής, φαρμάκι γίνηκε και το κρασί κείνο το βράδυ. Πόσοι και πόσοι δεν προσπάθησαν να «πνίξουν» τον πόνο στο πιοτό, εκείνη τη νυχτιά. Φαρμάκια όμως όλα τα πιοτά του κόσμου. Και στο λιμάνι της εργατιάς τα χτυπήματα της μοίρας ήταν σκληρά.
Εκείνο το δείλι στη θύρα 7 ματαγράφτηκε η ιστορία του Ολυμπιακού. Τίποτε δεν θα ήταν ξανά το ίδιο. Τίποτα. 
Ερωτήσαμε το ατσάλι, αν λυγίζει απ’ το βάρος των ψυχών. Κι αποκρίθηκε το ατσάλι. «Ένα απόγιομα στη θύρα 7, οι ψυχές λύγισαν τα σίδερα».
Το χρονικό της τραγωδίας
17:03 Κάποιοι αστυφύλακες κατορθώνουν να ξεριζώσουν ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο.
17:15 Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται με περιπολικά και 13 ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ στο Τζάνειο νοσοκομείο Πειραιά, ενώ έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία.
17:30 Αρκετοί φίλαθλοι συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
17:50 Τα τηλεοπτικά δίκτυα (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο, ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες αλλά και για αιμοδότες. Κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.
18:20 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί κ. Τσουκαντάς και κ. Αποστολάτος και δίνονται εντολές για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση γιατρών και αιμοδοτών.
18:30 Το Κέντρο Άμεσης Δράσεως ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Εκατοντάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα.
18:50 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως, Αχιλλέας Καραμανλής, ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας και παράγοντες του Ολυμπιακού και της Α.Ε.Κ. 
19:00 Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ κ. Καραβά ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, για να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επεμβάσεως.
19:15 Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν τα ονόματα νεκρών και τραυματιών.
19:30 Αθρόα είναι η προσέλευση γιατρών και αιμοδοτών, ενώ δεκάδες γυναίκες λιποθυμούν από την αγωνία.
19:40 Ο Υπουργός κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον Πρωθυπουργό Γ. Ράλλη, ο οποίος δίνει εντολή να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και ενημερώνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλή.
19:45 Χρειάζεται να μπλοκάρουν το Τζάνειο δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να απομακρύνουν τον κόσμο από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες.
20:00 Σκηνές αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στο Τζάνειο από τους συγγενείς. Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχας. Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλοι και ο αριθμός των νεκρών έφτασε τους 21.
20:15 Οι αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στην ΘΥΡΑ 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.
20:30 Στο Τζάνειο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενώ σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμες βγαίνουν με καταματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς λιποθυμούν.
20:50 Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική, ενώ παράλληλα σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμά τους.
21:00 Γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στο στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπεύθυνους. Απομακρύνονται από μια διμοιρία των ΜΑΤ.
21:15 Ο διοικητής του Τζανείου κ. Απέργης βγαίνει στο διάδρομο και κάνει έκκληση στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου γιατί εμποδίζεται με την παρουσία τους η κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων, ενώ εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γινόντουσαν και από τα τηλεοπτικά δίκτυα.
22:00 Ο κόσμος αρχίζει να απομακρύνεται σιγά – σιγά από τα δύο νοσοκομεία.
Τα 21 θύματα της Θύρας 7
Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)
Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών)
Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)
Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών)
Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών)
Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)
Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)
Νίκος Φίλος (19 ετών)
Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών)
Βασίλης Μάχας (20 ετών)
Ευστράτιος Λούπος (20 ετών)
Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών)
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών)
Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)
Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)
Μιχάλης Μάρκου (27 ετών)
Κώστας Μπίλας (28 ετών)
Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)
Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών)
Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)
Δημήτριος Αδαμόπουλος (41 ετών)
