Όταν πρόκειται για τον καλό των γερμανικών επιχειρήσεων η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη πάει περίπατο. Η λιτότητα και η δημοσιονομική πειθαρχία ισχύουν μόνο για τους άλλους. Αυτός είναι ο λόγος που Όλαφ Σολτς και Εμανουέλ Μακρόν βρίσκονται σε διαφορά φάσης
Του Αντώνη Αντζολέτου
Το «μπρα ντε φερ» για τα ενεργειακά την Πέμπτη και την Παρασκευή θα είναι σκληρό στις Βρυξέλλες. Η επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, που βρίσκει τη στήριξη 15 χωρών, θα πέσει και πάλι στο τραπέζι, ωστόσο λευκός καπνός ως προς αυτή την πρόταση δεν αναμένεται να βγει. Το «καλάθι είναι μικρό» για άλλη μια φορά και ο βασικός λόγος είναι πως η Γερμανία είναι η χώρα που δεν το αφήνει να μεγαλώσει. Μαζί με την Ολλανδία εμφανίστηκαν στο Συμβούλιο των υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε. με κοινό κείμενο. Η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης και τέταρτη στον κόσμο έχει δώσει δείγματα γραφής στις περιόδους των μνημονίων. Την περασμένη δεκαετία ο Βόλφανγκ Σόιμπλε είχε γίνει το «νούμερο ένα» μη αγαπητό πρόσωπο στις χώρες του νότου και ιδιαιτέρως στην Ελλάδα. Είναι νωπές οι μνήμες από την κυρίαρχη αντίληψη που υπήρχε στη Γερμανία πως τα υπερχρεωμένα κράτη που βρέχονται από τη Μεσόγειο πρέπει να τιμωρηθούν. Το 2010, που η ΕΚΤ είχε αποφασίσει την αγορά ομόλογων από χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, το Βερολίνο είχε αντιδράσει.
Το τεράστιο πακέτο των 200 δισ. ευρώ υπονομεύει τον ανταγωνισμό στην ενιαία αγορά με το Βερολίνο να δείχνει ξεκάθαρα πως νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους, καθώς το πρόγραμμα αυτό υπολογίζεται ότι είναι μόλις 100 δισ. ευρώ λιγότερα από ότι έχουν διαθέσει οι υπόλοιποι «27». Και σε αυτό θα πρέπει ασφαλώς να προστεθούν τα 100 δισεκατομμύρια που έχουν ήδη διατεθεί. Στη χώρα που αποτελεί την ατμομηχανή της Ευρώπης το πακέτο των 200 δισεκατομμυρίων το ονομάζουν «αμυντική ασπίδα». Τον κίνδυνο – σύμφωνα με αναλυτές – να ακολουθήσουν και άλλες χώρες της ΕΕ αυτό το παράδειγμα δεν δείχνουν να τον υπολογίζουν. Τι συμβαίνει; Όταν πρόκειται για τον καλό των γερμανικών επιχειρήσεων η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη πάει περίπατο. Η λιτότητα και η δημοσιονομική πειθαρχία ισχύουν μόνο για τους άλλους. Αυτός είναι ο λόγος που Όλαφ Σολτς και Εμανουέλ Μακρόν βρίσκονται σε διαφορά φάσης με τον Γάλλο πρόεδρο να ζητεί ενότητα και αλληλεγγύη. Και είναι γεγονός ότι όταν οι δυο ισχυροί της γηραιάς ηπείρου διαφωνούν δύσκολα μπορεί να βρεθεί λύση.
Προφανώς ξεχνούν στο Βερολίνο πόσο ευεργετήθηκε η βιομηχανία της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο το οποίο έπαιρνε σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές για πάρα πολλά χρόνια. Τώρα ψάχνουν τη απεξάρτηση από τη Μόσχα γνωρίζοντας καλά πως η οποία η μετάβαση σε μια άλλη κατάσταση θα διαρκέσει χρόνια. Ούτε η αύξηση σε εισαγωγές LNG είναι μια απλή υπόθεση, καθώς δεν υπάρχουν αρκετοί τερματικοί σταθμοί και προφανώς και η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στο δημόσιο τομέα δεν μπορεί να είναι αρκετή.
Όλα έχουν μια εξήγηση. Οι Γερμανοί βγήκαν από την πανδημία και είχαν υπολογίσει στην αλματώδη ανάπτυξη της οικονομίας τους. Η συνύπαρξη του κυβερνητικού συνασπισμού δεν είναι ανέφελη. Οι τρεις εταίροι (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Κόμμα Φιλελευθέρων) έχουν ρίξει νερό στο κρασί τους για διάφορα ζητήματα, όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία απαιτεί περισσότερη συνεννόηση. Για παράδειγμα πόσο ακόμα η Αναλένα Μπέρμποκ και ο Ρόμπερτ Χάμπεκ να κάνουν τα στραβά μάτια στη χρήση άνθρακα ή στην παράταση λειτουργίας των εν ενεργεία πυρηνικών σταθμών. Πολλά οικονομικά μέτρα δεν βρίσκουν σύμφωνους τους εταίρους και η ανακοίνωσή τους προκαλεί τριγμούς και πισωγυρίσματα. Η Κεντρική Τράπεζα έχει χτυπήσει καμπανάκι πως υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ύφεσης στη γερμανική οικονομία, ενώ και η κατανάλωση έχει μειωθεί εξαιτίας του φόβου για τον χειμώνα που έρχεται.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
