Δολοφονία Καραϊβάζ: Η δημοσιογράφος Ζήνα Κουτσελίνη, στην εκπομπή της οποίας εργαζόταν ο Γιώργος Καραϊβάζ, κατέθεσε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής την Πέμπτη (15.04). Τα τελευταία στοιχεία από το έγκλημα κατά του 53χρονου δημοσιογράφου.
Την προηγούμενη Παρασκευή (09.04), οι συντελεστές της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα» στο Star ήταν από τους τελευταίους ανθρώπους που είδαν τον Γιώργο Καραϊβάζ. Ο έμπειρος αστυνομικός συντάκτης φεύγοντας από το στούντιο της εκπομπής επέστρεψε σπίτι του, εκεί όπου του είχαν στήσει καρτέρι θανάτου οι δυο εκτελεστές που τον δολοφόνησαν με περισσότερες από δέκα σφαίρες.
Η παρουσιάστρια της εκπομπής, Ζήνα Κουτσελίνη, είναι μια από τους ανθρώπους που κλήθηκαν να καταθέσουν. Έτσι, την Πέμπτη (15.04) η γνωστή δημοσιογράφος και επί χρόνια συνεργάτης του αδικοχαμένου Γιώργου Καραϊβάζ, βρέθηκε στη ΓΑΔΑ όπου και κατέθεσε όλα όσα γνώριζε για τον συνεργάτη της, τις υποθέσεις που διερευνούσε και τυχόν ανησυχίες του για απειλές που πιθανόν να είχε δεχθεί.
Τα τελευταία στοιχεία της υπόθεσης
Δεκάδες βίντεο έχουν συλλέξει τα στελέχη του Τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά ζωής από την περιοχή της δολοφονίας του Γιώργου Καραϊβάζ αλλά και από το δρομολόγιο που είχε ακολουθήσει.
Το συγκεκριμένο βιντεοληπτικό υλικό αναλύεται, εξετάζεται και αξιολογείται.
Η φυσιογνωμία των εκτελεστών
Οι αστυνομικοί έχουν στη διάθεσή τους πολλά καρέ που δείχνουν τους δύο επιβαίνοντες στο σκουρόχρωμο σκούτερ. Τον οδηγό με το κράνος και τον συνοδηγό με το σκούφο. Στόχος της ΕΛ.ΑΣ. ήταν να χαρτογραφηθεί το δρομολόγιο που ακολούθησαν τόσο κατά την άφιξή τους στη γειτονιά του δημοσιογράφου στον Άνω Καλαμάκι όσο και κατά τη διαφυγή τους.
Από την έρευνα προκύπτει ότι οι δράστες έφυγαν μετά τη δολοφονία μέσα από τα στενά του Άνω Καλαμακίου, κινούμενοι προς τη λεωφόρο Ποσειδώνος.
Οι αστυνομικοί «σκάναραν» την περιοχή συλλέγοντας υλικό από κάμερες σπιτιών και καταστημάτων. Μέχρι και χθες Τετάρτη έκαναν έρευνες. Μία από τις οδούς που μπήκαν στο μικροσκόπιο ήταν η οδός Θουκυδίδου, όπου έφτασαν χθες αστυνομικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών αναζητώντας πρόσθετο υλικό από κάμερες ασφαλείας.
Τις προηγούμενες μέρες είχαν σαρώσει την οδό Αγίου Δημητρίου από όπου πήραν υλικό από σπίτι, το οποίο απεικόνιζε τους δράστες κατά τη διαφυγή τους.
Επίσης, οι αστυνομικοί έβαλαν στο μικροσκόπιο τις οδούς Μεγίστης, Υψηλάντου αλλά και τη λεωφόρο Ποσειδώνος. Από την έρευνα προκύπτει ότι το σκούτερ έφτασε από κάθετο δρόμο μέχρι την παραλιακή λεωφόρο και έστριψε δεξιά με κατεύθυνση προς το Παλαιό Φάληρο.
Οι δράστες φαίνεται ότι διένυσαν πολλά χιλιόμετρα μετά τη δολοφονία περνώντας απαρατήρητοι. Στο γεγονός ότι θα περάσουν απαρατήρητοι πόνταραν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστυνομικών, και δεν πτοήθηκαν να χρησιμοποιήσουν σκούτερ –και όχι μηχανή μεγάλου κυβισμού- στο χτύπημά τους.
Οι αστυνομικοί θεωρούν δεδομένο ότι είχαν κάνει πολλές «πρόβες» το προηγούμενο διάστημα γνωρίζοντας ακριβώς τους χρόνους διαφυγής τους. Υπολογίζεται ότι χρειάζονταν μόλις λίγα λεπτά για να φτάσουν από το Άνω Καλαμάκι μέχρι τη λεωφόρο Ποσειδώνος. Δεκάδες είναι οι κάμερες που έχουν καταγράψει τις κινήσεις τους, ωστόσο, καμία δεν έχει αποτυπώσει τα χαρακτηριστικά τους προσώπου τους. Έτσι, όσο το σκούτερ παραμένει εξαφανισμένο, οι αστυνομικοί μπορούν να αντλήσουν στοιχεία μόνο από το σωματότυπο και τα ρούχα τους. Οι δύο άντρες φοράνε τζάκετ, ενώ δεν αποκλείεται να φοράνε εσωτερικά αλεξίσφαιρα γιλέκα.
Στο μεταξύ, όσο περνούν οι ημέρες οι αστυνομικοί καταλήγουν σε ένα βασικό συμπέρασμα. Ότι οι δράστες είχαν οργανώσει ένα επαγγελματικό σχέδιο, σχεδόν χωρίς λάθη.
Πού επικεντρώνονται οι έρευνες
Οι αστυνομικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών ερευνούν σε δύο μέτωπα την υπόθεση. Το πρώτο αφορά στον εντοπισμό των φυσικών αυτουργών και το δεύτερο στον εντοπισμό (εδώ έχουμε να κάνουμε με εκτιμήσεις) αυτών που έδωσαν την εντολή της εκτέλεσης.
Η Αστυνομία προσπαθεί να αξιοποιήσει όλα τα τεχνικά μέσα που διαθέτει. Ιδιαίτερα εάν στη δολοφονία υπήρχε ομάδα υποστήριξης, δηλαδή οι δύο επιβαίνοντες στο σκούτερ είχαν συνεργούς, τότε οι Αρχές εκτιμούν ότι χρησιμοποιήθηκε κάποιο κινητό τηλέφωνο. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι δράστες χρησιμοποιούν κινητά-σκιές που ανήκουν σε αχυρανθρώπους, τα οποία είναι μίας χρήσης. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, εάν έχει χρησιμοποιηθεί κινητό τηλέφωνο, έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό η τεχνολογία που οι αστυνομικοί εκτιμούν ότι μπορούν να αντλήσουν στοιχεία.
Μία άλλη παράμετρος είναι η ταυτότητα των εκτελεστών. Μισθώθηκαν για να έρθουν από το εξωτερικό στην Ελλάδα ή πρόκειται για άτομα που ζουν στην Αθήνα και έχουν πραγματοποιήσει ανάλογες ενέργειες στο παρελθόν; Αυτό είναι ένα ερώτημα που ζητά απάντηση. Όσο περνούν οι μέρες πάντως κερδίζει έδαφος το σενάριο οι δράστες να έχουν έδρα την Αθήνα.
Αστυνομικές πηγές αναφέρουν ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πληροφορίες για άτομα που αναλαμβάνουν την εκτέλεση συμβολαίων θανάτου και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερα υψηλή αμοιβή (για τα δεδομένα των εντολέων τους).
Στην περίπτωση της εκδοχής των μισθωμένων δολοφόνων η δυσκολία της έρευνας ανεβαίνει. Και αυτό διότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι φυσικοί αυτουργοί δεν γνωρίζουν τους εντολείς της εκτέλεσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ακόμα και σε περίπτωση σύλληψής τους να μην αποκαλύπτεται ο ηθικός αυτουργός. Τα «στεγανά» που υπάρχουν ανάμεσα σε ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς είναι το «δέλεαρ» για τους εντολείς των επιθέσεων.
Όσον αφορά στις κάμερες ασφαλείας, φαίνεται ότι έχουν βοηθήσει τους αστυνομικούς του Τμήματος Ανθρωποκτονιών στη χαρτογράφηση της διαφυγής των δύο δραστών με το σκούτερ. Αναπάντητο βέβαια παραμένει το ερώτημα τι απέγινε αυτή η μηχανή. Μία από τις εκδοχές είναι οι δράστες να την έκρυψαν σε κάποιο γκαράζ, όπου ενδεχομένως επιχειρήσουν να της αλλάξουν τα χαρακτηριστικά για να μην αναγνωρίζεται. Μία άλλη εκδοχή είναι να φόρτωσαν το σκούτερ σε βαν και να εξαφανίστηκαν με αυτό.
Επίσης, έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη για να διαπιστωθεί εάν τα 24ωρα που προηγήθηκαν της εκτέλεσης του δημοσιογράφου είχε δηλωθεί στην Αθήνα κάποια κλοπή σκούτερ, τύπου Beverly. Εάν οι αστυνομικοί έβρισκαν από πού εκλάπη η μηχανή, ενδεχομένως να οδηγούνταν σε νέα στοιχεία για τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονικής επίθεσης.
