Ο ρόλος του ΜέΡΑ25 και της Ελληνικής Λύσης, αλλά και των μικρότερων κομμάτων που βρίσκονται πιο δεξιά ή πιο αριστερά από τα δύο κόμματα εξουσίας
Του Αντώνη Αντζολέτου
Οι εκλογές του Ιουλίου του 2019 πραγματοποιήθηκαν σε πολύ διαφορετικές συνθήκες. Η χώρα μόλις είχε βγει από την περιπέτεια των μνημονίων και η Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και οι φονικές πυρκαγιές στο Μάτι είχαν «σημαδέψει» την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η φθορά δεν είχε επιστροφή και τη «χαριστική βολή» στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα εκτιμάται πως την έδωσε η μεσαία τάξη και η υπερφορολόγηση που είχε υποστεί εκείνη την τετραετία. Η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία με την κρίση ακρίβειας, το μεταναστευτικό στον Έβρο και τα Τέμπη ήταν τα τέσσερα γεγονότα που σημάδεψαν τη σημερινή κυβέρνηση. Απώλειες υπάρχουν, ωστόσο οι δημοσκοπήσεις δεν αποτυπώνουν κάποια ανεπανόρθωτη ζημία και το κλίμα δείχνει να αλλάζει μετά το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα. Παρόλα αυτά ο δρόμος θα είναι δύσβατος μέχρι τις εκλογές. Τα αφηγήματα είναι διαφορετικά από τα δυο «στρατόπεδα. Από την Πειραιώς μιλούν για ανάκαμψη και από την Κουμουνδούρου επιμένουν πως η 21η Μαΐου θα είναι ντέρμπι.
Πριν από τέσσερα χρόνια ο πολιτικός χάρτης «βάφτηκε μπλε» σε 49 περιφέρειες με τον ΣΥΡΙΖΑ να κερδίζει μόνο 10 (Ξάνθη, Άρτα, Δυτική Αθήνα, Δυτική Αττική, Β΄ Πειραιά, Αχαΐα, Ηράκλειο, Χανιά, Ρέθυμνο, Λασίθι). Από τα μεγάλα γεωγραφικά διαμερίσματα η Νέα Δημοκρατία κυριάρχησε σε όλη τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και τα Δωδεκάνησα. Η συμμετοχή έφτασε το 57,78%. Ούτε πολύ ψηλά, ούτε πολύ χαμηλά. Τον Ιανουάριο του 2015 στις κάλπες προσήλθε το 63,94% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς το 56,16%. Τι σημαίνει αυτό; Πως όταν υπάρχει μια απόσταση από τις προηγούμενες κάλπες το ενδιαφέρον του κόσμου είναι μεγαλύτερο. Δεν έχουν άδικο οι αναλυτές που υποστηρίζουν πως περιμένουν περισσότεροι πολίτες να προσέλθουν στις κάλπες σε σχέση με τέσσερα χρόνια πριν.
Ποιο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δυο διεκδικητές της εξουσίας; Οι επιθέσεις που δέχονται από τα δεξιά τους και αριστερά τους αντίστοιχα. Ο Γιάνης Βαρουφάκης βάζοντας στις τάξεις του πρώην βουλευτές και στελέχη της ΛΑΕ, που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ τον Αύγουστο του 2015, έχει συγκροτήσει μια αντιμνημονιακή «ομπρέλα» ενισχύοντας τον ριζοσπαστισμό του. Αυτό πιέζει τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς από τη γαλάζια παράταξη δεν χάνουν ευκαιρία να αναδεικνύουν όλα τα αρνητικά του πρώτου επταμήνου του 2015. Ενισχύουν από την Πειραιώς το αφήγημα για τη σταθερότητα που προσφέρουν οι μονοκομματικές κυβερνήσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας κρατά σαφείς αποστάσεις τονίζοντας πλέον πως η ψήφος ανοχής δεν μπορεί να δώσει μια σταθερή κυβέρνηση, μακράς πνοής.
Πρέσινγκ από τα δεξιά της δέχεται η Νέα Δημοκρατία. Η Ελληνική Λύση και μικρότεροι σχηματισμοί βρίσκονται σε διαρκή κινητικότητα. Αντισυστημικοί ψηφοφόροι αναμένεται να κινηθούν εκτός πλαισίου και να συμπαρασύρουν και ένα ακόμα κομμάτι στη «δεξιά πολυκατοικία» μετά και τον αποκλεισμό του κόμματος του καταδικασθέντα Ηλία Κασιδιάρη από τον Άρειο Πάγο. Όχι πως υπάρχουν οποιαδήποτε κοινά στοιχεία με την ακροδεξιά, ωστόσο οι εκλογές ενεργοποιούν πολλά «συγκοινωνούντα δοχεία» ειδικά όταν πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας. Κομβικό ρόλο σε όλη αυτή την εξίσωση θα παίξει η Βόρεια Ελλάδα. Η Συμφωνία των Πρεσπών είχε φέρει αρκετό κόσμο που βρίσκεται πιο κοντά στα άκρα στην «αγκαλιά» της Νέας Δημοκρατίας. Ενδεχομένως να περίμεναν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να καταστήσει τις υπογραφές του καλοκαιριού του 2018 ανενεργές, χωρίς ωστόσο να υπάρξει ποτέ τέτοια υπόσχεση. Αυτό έχει δείξει πως θα το εκμεταλλευτεί ο Κυριάκος Βελόπουλος.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
[Πηγή:]www.skai.gr
