Οι ευρωεκλογές θα δείξουν το δρόμο για την ανασύνταξη του χώρου, αλλά και για την πιθανότητα απειλής της πρωτοκαθεδρίας της Νέας Δημοκρατίας
Του Αντώνη Αντζολέτου
Η ανακοίνωση της Νέας Αριστεράς, αποτελούμενη από τους 11 βουλευτές που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ – και από το προεδρείο της Βουλής – έβαλε τη «σφραγίδα» σε μια νέα μεγάλη διάσπαση στο χώρο. Έγινε σε δυο στάδια. Πρώτα είπε «αντίο» η «Ομπρέλα» και ακολούθησε η ομάδα των «6+6». Η Έφη Αχτσιόγλου από υποψήφια πρόεδρος τον Σεπτέμβριο έδωσε τη σκυτάλη στον Αλέξη Χαρίτση και το ένατο κοινοβουλευτικό κόμμα είναι γεγονός. Μεταπολιτευτικά αποτελεί ρεκόρ η συγκεκριμένη εκπροσώπηση στην Ολομέλεια. Το τελικό βήμα θα γίνει με την ίδρυση του φορέα που, όμως θα αργήσει ακόμα. Θα μεσολαβήσει, σύμφωνα με πληροφορίες και ένα Συνέδριο μέσα στο 2024 που θα ενοποιήσει τις κινήσεις που θα ενταχθούν στο νέο σχήμα.
Ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου είναι αδιαμφισβήτητος και βολεύει τη Νέα Δημοκρατία. Μέσα στη Βουλή ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας αριθμούν μαζί 106 βουλευτές. Υπολογίσιμη δύναμη, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι και το ΜέΡΑ25 που εξακολουθεί να φλερτάρει με το 3%. Μόνο η πιθανότητα της συγχώνευσης – συμπόρευσης θα μπορούσε να δώσει μια δυναμική στην κεντροαριστερά προκειμένου κάποιος σχηματισμός να απειλήσει το 41% του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα πάρα το πρόσφατο παράθυρο που άφησε ανοιχτό ο Ευκλείδης Τσακαλώτος για «συμβιβασμούς» με το ΠΑΣΟΚ. Οι απώλειες που καταγράφει η κυβερνητική παράταξη, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, είναι μικρές και δεν ξεπερνούν το 3%. Οι ευρωεκλογές θα δείξουν το δρόμο για την ανασύνταξη του χώρου, αλλά και για την πιθανότητα απειλής της πρωτοκαθεδρίας της γαλάζιας παράταξης. Αντικειμενικά κανείς δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι σε θέση να απειλήσει τη σημερινή πλειοψηφία αν δεν γράψει τον αριθμό «2» μπροστά από το ποσοστό του.
Ο δρόμος μέχρι να ιδρυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μακρύς. Το 1989 κάτω από την ομπρέλα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ μπήκαν το ΚΚΕ και η ΕΑΡ. Το εγχείρημα, παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις για τη νέα σελίδα που ανοιγόταν στο χώρο δεν προχώρησε και ο Περισσός αποχώρησε το 1991. Οι συζητήσεις και οι ζυμώσεις ήταν πολλές μέχρι να σχηματιστεί τελικά το 2004 ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι ήρεμες ημέρες δεν κράτησαν πολύ, καθώς στο 6ο Συνέδριο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ η ανανεωτική πτέρυγα έφυγε από το κόμμα με τον Φώτη Κουβέλη να σχηματίζει τη ΔΗΜΑΡ. Είχε προηγηθεί το 2008 η ανάληψη της προεδρίας από τον Αλέξη Τσίπρα. Τη μεγαλύτερη διάσπαση, που όμως δεν του κόστισε εκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ την έζησε τον Αύγουστο του 2015 όταν η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη με 25 βουλευτές αποχώρησε από την Κουμουνδούρου. Σχηματίστηκε η Λαϊκή Ενότητα η οποία τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς δεν κατάφερε να ξεπεράσει το όριο του 3% και να μπει στη Βουλή.
Η σημερινή διάσπαση έχει άλλα χαρακτηριστικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε το 2015 γιατί βρισκόταν σε κυβερνητική τροχιά. Διατήρησε το προφίλ του κόμματος εξουσίας μέχρι τις εκλογές του 2019 που κατέγραψε 31,5%. Σήμερα η συνεχής πτώση του σε συνδυασμό με τη δημιουργία της Νέας Αριστεράς υπό τον Αλέξη Χαρίτση διατηρεί πυκνά τα «σύννεφα» πάνω από την Κουμουνδούρου. Το ενδιαφέρον στις επόμενες δημοσκοπήσεις θα επικεντρωθεί στις δυο συγκεκριμένες δυνάμεις, αν και οι «11» δεν έχουν ακόμα υπόσταση κόμματος παρά μόνο κοινοβουλευτικής ομάδας. Παρά το γεγονός πως και οι δυο υποστηρίζουν πως ο «αντίπαλος» τους είναι η Νέα Δημοκρατία δύσκολα θα αποφευχθούν τα «συντροφικά μαχαιρώματα». Η πρώτη κόντρα, άλλωστε δεν άργησε να έρθει με την ονομαστική ψηφοφορία για τους servicers και τα κόκκινα δάνεια όπου σε τρία άρθρα η Νέα Αριστερά ψήφισε «παρών» στην ονομαστική ψηφοφορία που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οδηγός των εξελίξεων και των «ντεσιμπέλ» που θα ανεβάσει η κάθε πλευρά θα αποτελέσουν οι δημοσκοπήσεις των επόμενων ημερών.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
[Πηγή:]www.skai.gr
