Στο βλαστικό στάδιο της πτώσης των φύλλων ευνοείται η προσβολή των δέντρων από διάφορες μυκητολογικές ασθένειες, ανάλογα με τις επικρατούσες κλιματικές συνθήκες και το μικροκλίμα κάθε αγροτεμάχιου και από το έντομο του ανθονόμου.
Η αμυγδαλιά θα πρέπει να τύχει όλων των απαραίτητων φροντίδων προκειμένου να δρομολογηθεί η παραγωγική διαδικασία της επόμενης καλλιεργητικής χρονιάς.
Διαβάστε επίσης: Αμυγδαλιά: Πώς να προστατέψετε τα δέντρα από τις φθινοπωρινές προσβολές
Ως εκ τούτου έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε όλες τις καλλιεργητικές φροντίδες και κυρίως στο κορύνεο και στον ανθονόμο, όσον αφορά στους αμυγδαλεώνες των νομών Καβάλας και Σερρών. Ενδεικτικά αναφέρονται:
Έλκος Κλαδίσκων (Φουζικόκο)
Προκαλεί μικρά έλκη, νεκρώσεις οφθαλμών και κλαδίσκων και εν συνεχεία ξηράνσεις κλάδων. Παθογόνο, ο μύκητας Phomopsis amygdali. Ζημιές συνήθως σημειώνονται σε οπωρώνες της ποικιλίας Ferragnes (Φυρανιά), η οποία είναι περισσότερο ευαίσθητη στην συγκεκριμένη μυκητολογική προσβολή καθώς και σε περιοχές όπου υφίσταται υψηλή σχετική υγρασία. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στην εφαρμογή των καλλιεργητικών μέτρων, δηλαδή στην απομάκρυνση και καύση των υπολειμμάτων του κλαδέματος.
Μονίλια
Το φθινόπωρο, όταν ο καιρός είναι βροχερός, παρατηρείται έκκριση κόμεος από τους νεκρούς φυτικούς ιστούς (μουμιοποιημένοι καρποί, βλαστοί με έλκη κ.λ.π.) που ευνοούν την διάδοση του μύκητα για την ανάπτυξη της ασθένειας κατά την επόμενη βλαστική περίοδο.
Εξωασκός
Η ασθένεια προσβάλλει κυρίως τα φύλλα προκαλώντας πάχυνση του ελάσματος και διόγκωση του κεντρικού νεύρου με ταυτόχρονη παραμόρφωση και συστροφή προς τα μέσα. Τα φύλλα αποκτούν κόκκινο – ιώδες χρώμα. Στην περιοχή μας συνήθως δεν προκαλεί γενικευμένες ζημίες. Πλην όμως σε τυχόν οπωρώνες όπου ενδημεί η προσβολή συνιστάται καταπολέμηση κατά την πτώση των φύλλων και επανάληψη την άνοιξη στο στάδιο της διόγκωσης των ματιών με κατάλληλα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα.
Πολυστίγμωση
Προκαλεί συμπτώματα που περιλαμβάνουν κίτρινες – πορτοκαλοκόκκινες κηλίδες στα φύλλα. Συνήθως αναπτύσσεται είτε σε γηρασμένους οπωρώνες, είτε ως παράσιτο αδυναμίας.
Κορύνεο
Αποτελεί την σημαντικότερη εκ των παραπάνω μυκητολογικών προσβολών. Το παθογόνο προσβάλλει φύλλα, καρπούς και βλαστούς. Στα φύλλα προκαλεί νεκρωτικές κηλίδες οι οποίες στη συνέχεια αποξηραίνονται και πέφτουν δίνοντας την εντύπωση ότι το φύλλο έχει βληθεί από σκάγια. Στους καρπούς δημιουργούνται κηλίδες ανυψωμένες σαν σπυριά και στους βλαστούς μικρά έλκη. Για την αντιμετώπισή του συνιστάται ένας ψεκασμός με μυκητοκτόνο κατά το στάδιο της πτώσης των φύλλων.
Συνολικά για όλες τις μυκητολογικές ασθένειες, συνιστάται η καταπολέμηση με την διενέργεια ενός ψεκασμού με κατάλληλο φυτοπροστατευτικό σκεύασμα ή χαλκούχο κατά την πτώση των φύλλων, στα τέλη του τρέχοντος μήνα με έμφαση στις περιοχές όπου οι προσβολές ενδημούν ή σημειώνονται υψηλές τιμές σχετικής υγρασίας.
Ανθονόμος
Το έντομο του ανθονόμου έχει μία γενιά ανά έτος, η οποία τρέφεται από τους οφθαλμούς των δένδρων της αμυγδαλιάς και ωοτοκεί σε αυτούς, κατά την παρούσα εποχή του έτους. Για την αντιμετώπισή του συνιστάται ένας ψεκασμός με κατάλληλο εντομοκτόνο λίγο πριν την πτώση των φύλλων. Ο ψεκασμός αυτός καλό είναι να συνδυάζεται (ανάλογα και με τα χρησιμοποιούμενα σκευάσματα) με τον ψεκασμό κατά των μυκητολογικών προσβολών που αναφέρθηκαν πιο πάνω.
