Στην ανάγκη στροφής των ΗΠΑ στην προμήθεια πρώτων υλών και στην χρήση εφοδιαστικών αλυσίδων μόνο «φιλικών» κρατών επανήλθε η υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γέλεν, μιλώντας δε, ανοιχτά για τον αυξανόμενο γεωπολιτικό και εμπορικό ανταγωνισμό με την Κίνα.
Η κυρία Γέλεν αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς και διάσημους υπέρμαχους της στρατηγικής του λεγόμενου «friend-shoring», μιας επιχειρηματικής στρατηγικής που προτάσσει την ύπαρξη στενών εμπορικών σχέσεων, τις προμήθειες κυρίως πρώτων υλών και την χρήση εφοδιαστικών αλυσίδων, μόνο ανάμεσα σε φιλικές χώρες και συμμάχους.
Η υπουργός Οικονομικών είχε την ευκαιρία να επαναλάβει τις απόψεις της κατά το ταξίδι της στο Τορόντο και την «φιλική χώρα» του Καναδά υπογραμμίζοντας πως η πανδημία ήρθε να φωτίσει πόσο ευάλωτες είναι οι εφοδιαστικές αλυσίδες και άρα πόσο σημαντικό είναι να απλώνονται ανάμεσα «σε χώρες που μοιράζονται τις ίδιες αρχές».
Να μειωθεί η εξάρτηση από την Κίνα
Μάλιστα, δεν δίστασε να προειδοποιήσει πως οι ΗΠΑ είναι «υπερβολικά εξαρτημένες» από την ανταγωνίστρια Κίνα για προμήθειες υλικών, όπως οι σπάνιες γαίες, που είναι μεγάλης σημασίας για τον τεχνολογικό κλάδο και για τομείς όπως η ηλεκτροκίνηση.
Μεταξύ 2017 και 2020 η Κίνα έφτασε να αριθμεί το 78% των εισαγωγών που κάνουν οι ΗΠΑ σε σπάνιες γαίες και μέταλλα.
Βέβαια, η κυρία Γέλεν διευκρίνισε πως δεν συμμερίζεται προστατευτικές απόψεις που θέλουν τις ΗΠΑ να κατασκευάζουν τα πάντα μόνες τους. Όμως, έχουν σημασία οι εταίροι που επιλέγει και το προφίλ που έχουν σε θέματα δημοκρατικών αρχών, σε επίπεδο διαφθοράς, συνθηκών εργασίας και περιβαλλοντολογικών κριτηρίων.
Οι οπαδοί του «friend-shoring» δεν είναι πολέμιοι της παγκοσμιοποίησης, αλλά μιας υπό όρους παγκοσμιοποίησης που θεωρεί πως πλέον έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολο να χωρίσει κανείς τα οικονομικά και εμπορικά ζητήματα από τις πολιτικές ασφάλειας και τις γραμμές υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων. Κατά την γνώμη τους, η συντήρηση της παγκοσμιοποίησης απαιτεί έστω την ύπαρξη εμπιστοσύνης ανάμεσα στους γεωπολιτικούς συνεταίρους και όταν αυτή δεν υπάρχει, το εμπόριο δεν είναι αρκετό για να προωθήσει ούτε την ειρήνη ούτε τις ομαλές διπλωματικές σχέσεις. Κάτι που ανέδειξε τόσο η πανδημία και η επιδείνωση των σχέσεων με την Κίνα όσο και ο πόλεμος και η επιθετική στροφή της Ρωσίας.
