Ποια ουράνια σώματα μας πλησιάζουν, τι αναμένεται στις 18 Ιανουαρίου, όταν ο αστεροειδής που τρέχει με 70.000 χλμ./ ώρα «περάσει» από τη Γη, και τι περιλαμβάνει το σχέδιο «Πλανητική Αμυνα» της NASA
Ένας μεγάλων διαστάσεων αστεροειδής, διαμέτρου περίπου ενός χιλιομέτρου, πλησιάζει τη Γη, όμως αντίθετα με την ταινία «Μην κοιτάτε ψηλά» (Don’t Look Up) του Netflix, δεν θα πέσει στον πλανήτη μας, αλλά θα περάσει στις 18 Ιανουαρίου σε απόσταση ασφαλείας σχεδόν δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων, περίπου πενταπλάσια από την απόσταση Γης-Σελήνης – όχι πάντως και τόσο μεγάλη για έναν αστεροειδή αυτού του μεγέθους.
Ο μεγάλος διαστημικός βράχος με την ονομασία “7482 (1994 PC1)” κινείται με ταχύτητα 70.415 χιλιομέτρων την ώρα και δεν θα ξαναπλησιάσει τόσο τη Γη στον αιώνα αυτό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έκαναν οι αστρονόμοι της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Είχε ανακαλυφθεί το 1994 και διαπιστώθηκε ότι συμπληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 572 μέρες. Το 1933 είχε πλησιάσει περισσότερο τη Γη, σε απόσταση 1,1 εκατ. χλμ., ενώ δεν θα ξαναβρεθεί τόσο κοντά έως το 2105, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της NASA και του Caltcech.
Ο αστεροειδής ταξινομείται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνος, χαρακτηρισμός που δίνεται σε κάθε αστεροειδή διαμέτρου άνω των 140 μέτρων, ο οποίος πλησιάζει σε απόσταση μικρότερη των 7,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο. Μια μεγαλύτερη κατηγορία είναι τα Κοντινά στη Γη Αντικείμενα (Near-Earth Objects-NEO), τα οποία πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 50 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης.
Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί περίπου 28.000 ΝΕΟ, ενώ γύρω στα 3.000 νέα ΝΕΟ ανακαλύπτονται κάθε χρόνο. Καθώς νέα ισχυρότερα τηλεσκόπια θα προστεθούν τα επόμενα χρόνια, ο αριθμός των ΝΕΟ αναμένεται να διευρυνθεί περαιτέρω. Τα αντικείμενα στον κατάλογο των ΝΕΟ εκτιμάται – με βάση υπολογισμούς της τροχιάς τους – ότι δεν συνιστούν απειλή για τον πλανήτη μας μέσα στα επόμενα 100 χρόνια..
Don’t Look Up: Θα μπορούσε ποτέ το σενάριο να γίνει πραγματικότα;
Κάποιος άσημος καθηγητής Αστρονομίας και η μεταπτυχιακή του φοιτήτρια κάνουν μια τρομακτική ανακάλυψη: ένας τεραστίων διαστάσεων κομήτης, ικανός να καταστρέψει τη Γη, βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με αυτή. Αυτό είναι λίγο-πολύ το σενάριο της δημοφιλούς ταινίας «Don’t look up», η οποία γνωρίζει τεράστια επιτυχία και στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα επαναλαμβόμενο κινηματογραφικό μοτίβο. Από το 1916 και τη βωβή δανέζικη ταινία «Το τέλος του κόσμου», μέχρι το χολιγουντιανό «Αρμαγεδδών», η έβδομη τέχνη είναι προάγγελος του άδοξου τέλους του πλανήτη Γη και των κατοίκων του.
Πρώτη φορά, όμως, αυτό αποδόθηκε με τη μορφή πολιτικής και κοινωνικής σάτιρας. Οπως ήταν φυσικό, συζητήθηκε, γοήτευσε, προβλημάτισε, απογοήτευσε, δίχασε και εντέλει από όποια αφετηρία και αν ξεκίνησε ο θεατής, κατέληξε σε ένα ομόφωνο συμπέρασμα: η ανθρωπότητα πάει κατά διαόλου. Κάτι η πανδημία, κάτι η κλιματική αλλαγή, πασπαλισμένες με τις υπόλοιπες «πληγές του Φαραώ», για πρώτη φορά στη σύγχρονη Ιστορία το τέλος του κόσμου μοιάζει -από άλλη σκοπιά- κάτι παραπάνω από σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας «Don’t look up»
Εφιάλτης στις ΗΠΑ
Λίγο η ταινία, λίγο η συνειδητοποίηση της θνητότητάς μας, η ατάκα του Στίβεν Χόκινγκ «είμαστε απλώς ένα εξελιγμένο είδος πιθήκων σε έναν μικρό πλανήτη ενός πολύ μέτριου άστρου» μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. Αυτός ήταν που συνήθιζε να λέει να «κοιτάμε τα αστέρια και όχι τα πόδια μας». Τι γίνεται, όμως, όταν ο κίνδυνος ελλοχεύει εκεί ψηλά; Τι γίνεται όταν δεν αρκεί το αυτοσαμποτάζ της ανθρωπότητας και έχουμε και κομήτη να απειλεί τη Γη με καταστροφή;
Τη στιγμή που η ταινία φιγουράριζε στη λίστα των πιο δημοφιλών κινηματογραφικών επιλογών και στην Ελλάδα, πάνω από τα περίχωρα του Πίτσμπουργκ στην Πενσιλβάνια ακούστηκε μια εκκωφαντική έκρηξη. Τα σπίτια άρχισαν να τρέμουν σαν να γινόταν σεισμός. Οι δονήσεις και ο ήχος τρόμαξαν τους κατοίκους, κάποιοι από τους οποίους εγκατέλειψαν τα σπίτια τους εν μέσω του εορταστικού γεύματος της Πρωτοχρονιάς.
Η αναστάτωση αυτή επήλθε από την πτώση ενός μετεωρίτη στην εκεί περιοχή. Η ισχύς της έκρηξης ήταν ανάλογη με αυτή τριάντα τόνων εκρηκτικής ύλης. Η ταχύτητα του μετεωρίτη υπολογίστηκε περίπου στα 72.400 χλμ. ανά ώρα, η δε διάμετρός του δεν πρέπει να υπερέβαινε τα 92 εκατοστά, ενώ το βάρος του ανερχόταν σε περίπου μισό τόνο.
Το πιο περίεργο στην υπόθεση είναι ότι δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση για πιθανή πτώση μετεωρίτη. Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και τρεις μήνες νωρίτερα στη δυτική Βιρτζίνια. Και στις δύο περιπτώσεις, οι αρμόδιες αρχές αιφνιδιάστηκαν. Μόνο τρόμο προκαλεί η ιδέα. Το 2013, ένας αστεροειδής πλάτους 20 μέτρων εξερράγη πάνω από το Τσέλιαμπινσκ της Ρωσίας, απελευθερώνοντας ενέργεια όση η έκρηξη 26-33 ατομικών βομβών.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας «Αρμαγεδδών»
Πολλά κτίρια υπέστησαν ζημιές και περίπου 1.500 άνθρωποι νοσηλεύτηκαν για τραυματισμούς που προκλήθηκαν από την έκρηξη. Οπως πλέον γνωρίζουμε, οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν εξαιτίας της πρόσκρουσης ενός μεγάλου αστεροειδούς στη χερσόνησο Γιουκατάν. Η πρόσκρουση προκάλεσε μία καταστροφή, με το φως του Ηλιου να μην μπορεί να φτάσει πλέον στην επιφάνεια της Γης για χρόνια.
Από τότε πέρασαν 66 εκατομμύρια χρόνια και η ανθρωπότητα έχει τα εργαλεία και την τεχνολογία να γνωρίζει «τι μας ξημερώνει» από ψηλά. Απόδειξη η ανακοίνωσή της ότι ο αστεροειδής 1994 PC1 θα πλησιάσει τη Γη. Πρόκειται για έναν αστεροειδή με μέγεθος δύο φορές μεγαλύτερο από αυτό του Empire State Building, του διάσημου ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης που για 40 χρόνια ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο.
«Eyes on Asteroids»
Ειδική εφαρμογή της NASA δίνει λεπτομερείς πληροφορίες για κάθε ουράνιο σώμα που πλησιάζει στη Γη. Η διαστημική υπηρεσία έχει επενδύσει σχετικά με ένα πρόγραμμα 150 εκατ. δολαρίων τον χρόνο. Τέθηκε σε εφαρμογή όταν το Κογκρέσο ζήτησε να βρεθεί και να παρακολουθείται τουλάχιστον το 90% των αστεροειδών με πλάτος μεγαλύτερο των 152 μέτρων, οι οποίοι μπορούν να πλησιάσουν τη Γη. Ετσι, λοιπόν, μπορεί κάποιος να δει σε ζωντανό χρόνο την απόσταση ενός αστεροειδούς από τη Γη και την τροχιά του.
Πρόσφατα η NASA παρουσίασε και έναν τρισδιάστατο χάρτη, στον οποίο απεικονίζεται η «συμπεριφορά» εκατοντάδων αστεροειδών και κομητών σε πραγματικό χρόνο. Πρόκειται για το «Eyes on Asteroids» (Μάτια στους Αστεροειδείς) και έχει αναπτυχθεί από το Κέντρο για τη Μελέτη των Κοντινών στη Γη Αντικειμένων, του Εργαστηρίου Jet Propulsion Laboratory (JPL) της NASA. Περίπου εκατό τόνοι διαπλανητικού υλικού πέφτουν στη Γη κάθε μέρα. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του υλικού είναι σκόνη που απελευθερώνεται από τους κομήτες. Λίγα είναι τα ουράνια σώματα που μας πλησιάζουν επικίνδυνα.
Δείτε το βίντεο του National Geographic για τους αστεροειδείς
Εναν μήνα νωρίτερα, ένας αστεροειδής στο μέγεθος του Πύργου του Αϊφελ πέρασε κοντά από τον πλανήτη μας. Το όνομά του είναι «4660 Nηρέαs» ή «1982 DB» και το μήκος του φτάνει τα 330 μέτρα. Για να είμαστε ακριβείς, το «κοντά» μεταφράζεται σε απόσταση περίπου 3,9 εκατομμυρίων χλμ. Οπως είναι φυσικό, δίνεται ιδιαίτερη σημασία στα διαστημικά σώματα που πλησιάζουν. Αυτά ονομάστηκαν από το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για Υποθέσεις Εξωτερικού Διαστήματος (UNOOSA) NEO. Ενας αστεροειδής ή ένας κομήτης κατατάσσεται στην κατηγορία αυτή όταν απέχει περίπου 50 εκατομμύρια χλμ. από την τροχιά της Γης.
Από τη δεκαετία του 1980 έχουν καταγραφεί σχεδόν 28.000 NEOS. Μόνο οι 2.238 ταξινομήθηκαν ως «δυνητικά επικίνδυνοι αστεροειδείς», αφού πέρασαν σε απόσταση 4,7 εκατομμυρίων χλμ. από την τροχιά της Γης και ήταν μεγαλύτεροι από 140 μέτρα. Ενας και μόνο αρκεί, όμως, για να κάνει τη ζημιά.
Η αποστολή της ΝΑSA
Μια νέα μελέτη, μάλιστα, διαπίστωσε ότι η ορυκτολογία των πετρωμάτων του μετεωρίτη, και όχι το μέγεθος της πρόσκρουσης, καθορίζει πόσο θανατηφόρο αντίκτυπο θα έχει. Η Γη έχει βομβαρδιστεί από μετεωρίτες σε όλη τη μακρόχρονη ιστορία της. Η διεπιστημονική ερευνητική ομάδα προσπάθησε να διερευνήσει γιατί ορισμένοι μετεωρίτες προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές (π.χ. την εξαφάνιση των δεινοσαύρων), ενώ άλλοι μεγαλύτεροι σε μέγεθος δεν είχαν τις ίδιες καταστροφικές συνέπειες. Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η παρατήρηση από μόνη της δεν αρκεί.
Ειδικά όταν αστεροειδείς με διάμετρο άνω του ενός χιλιομέτρου μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρες ηπείρους, ενώ διαστημικοί βράχοι με μέγεθος μερικών δεκάδων μέτρων αρκούν για να εξαερώσουν ολόκληρες πόλεις. Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεται σε εξέλιξη η πρώτη αποστολή της NASA με στόχο να αλλάξει την τροχιά ενός αστεροειδούς. Με το πρόγραμμα DART, ύψους 325 εκατ. δολαρίων, αναπτύσσει την τεχνολογία και δοκιμάζει την ικανότητά της να προστατεύσει -αν χρειαστεί- τη Γη από κάποιο ουράνιο σώμα που κατευθύνεται καταπάνω της.
Περιέργως, είναι ακριβώς αυτό που παρακολούθησαν όσοι είδαν την επίμαχη ταινία, οι σεναριογράφοι της οποίας, βέβαια, συμβουλεύτηκαν επιστήμονες για να είναι αληθοφανής. Οπως ακριβώς και στο «Don’t look up», διαστημόπλοιο της NASA θα συντριβεί στην επιφάνεια του μικρού αστεροειδούς «Δίμορφος». Είναι ο μικρότερος από ένα ζεύγος αστεροειδών, οι οποίοι περιστρέφονται ο ένας γύρω από τον άλλον, γνωστοί ως «Δίδυμοι». Το μεγαλύτερο από τα δύο αστρικά αντικείμενα, ονομαζόμενο «Δίδυμος», έχει πλάτος 780 μέτρων, ενώ το μικρότερο διάμετρο 160 μέτρων.
Εφιαλτικές ομοιότητες
Στόχος είναι να διαπιστωθεί αν η ταχύτητα και η πορεία τους μπορούν να επηρεαστούν. Η NASA δοκιμάζει δηλαδή την ικανότητά της σε αποστολή «πλανητικής άμυνας». Παρότι οι ειδικοί χαρακτηρίζουν σχεδόν απίθανο ένα καταστροφικό σενάριο όπως αυτό της ταινίας, υποστηρίζουν ότι οφείλει η ανθρωπότητα να προετοιμαστεί καλύτερα απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. «Δεν θέλουμε να βρεθούμε στη θέση όπου ένας αστεροειδής θα κατευθύνεται προς τη Γη και εμείς θα πρέπει να δοκιμάσουμε τότε αυτή την τεχνική για πρώτη φορά», δήλωσε ο Λίντλεϊ Τζόνσον, του Τμήματος Πλανητικής Αμυνας της NASA.
Δεν πρόκειται για τη μοναδική ομοιότητα της ταινίας με την πραγματική ζωή. Στην πρώτη, οι κυβερνώντες αρνούνται να καταστρέψουν τον μετεωρίτη που θα συγκρουστεί με τη Γη, διότι είναι πλούσιος σε ορυκτά «και θα μπορούσε να λύσει όλα τα οικονομικά προβλήματα της Γης». Μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος της NASA θα εκτοξευτεί τον Αύγουστο 2022 και θα προσεδαφιστεί στον αστεροειδή «Ψυχή» περί το 2026, ώστε να επιχειρήσει τη μελέτη σε βάθος της επιφάνειας και της σύστασής του. Σε αντίθεση με τους αστεροειδείς που απαρτίζονται από πάγο και πέτρα, αυτός αποτελείται αποκλειστικά από μεταλλικά στοιχεία, όπως ο σίδηρος, το νικέλιο και ενδεχομένως ο χρυσός. Η διάμετρός του φτάνει τα 225 μέτρα. Η χρηματική αξία του υπολογίζεται σε τετράκις εκατομμύρια δολάρια!
Η ανακάλυψή του έγινε το 1852 από τον Ιταλό αστρονόμο Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις. Ο αστεροειδής βρίσκεται ανάμεσα στους πλανήτες Αρη και Δία και σε τριπλάσια απόσταση από τον Ηλιο από την αντίστοιχη απόσταση της Γης. Το 2022, πάντως, δεν προμηνύει κανένα τέλος του κόσμου. Αντιθέτως, προμηνύει βήματα μπροστά κι αυτό γιατί έχουν προγραμματιστεί εντός του έτους αρκετές διαστημικές αποστολές. Εκτός από την επιστημονική πρόοδο, όμως, το Διάστημα ασκούσε ανέκαθεν ακαταμάχητη έλξη στους ανθρώπους. Πολλοί από αυτούς, όμως, έχοντας ή όχι δει την εν λόγω ταινία, νιώθουν ότι η εντεινόμενη εμπλοκή με το Διάστημα κρύβει τους ομολογημένους ή ανομολόγητους φόβους για το επίγειο μέλλον…
