Ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω η νέα νόρμα του μηχανισμού λήψης αποφάσεων των Βρυξελλών, όπως έδειξε η μεθόδευση των τελευταίων μηνών σε καίριας σημασίας ζητήματα. Πρωταγωνιστής το θέμα της επιβολής πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου που συζητείται μήνες, αλλά επί της ουσίας δεν υπάρχει πρόθεση εξεύρεσης λύσης, αφού εξόφθαλμα η Κομισιόν υπηρετεί τις θέσεις του Βερολίνου και των χωρών που πρόσκεινται σ’ αυτό.
Το προτεινόμενο πλαφόν των 275 ευρώ ανά μεγαβατώρα είναι απλώς ένα «φύλλο συκής», που ούτε και αυτό μπορεί πια να καλύψει την ανεπάρκεια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η σύγκρουση είναι μετωπική, με τις συζητήσεις στην τελευταία συνεδρίαση των υπουργών Ενέργειας να μην είναι μόνο οξυμένες, αλλά να φθάνουν και στα όρια της απρέπειας, όπως αναφέρει το CNBC, γεγονός που αποτυπώνει τη δυσφορία και την απόγνωση των φτωχότερων και υπερχρεωμένων χωρών που δεν έχουν πλέον πολλά δημοσιονομικά περιθώρια για να στηρίξουν τους καταναλωτές τους.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Αδιέξοδο και στο πλαφόν για το ρωσικό πετρέλαιο, με την Ε.Ε. να υπαναχωρεί αφού συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να απεξαρτηθεί από το ρωσικό αργό, ανίκανη ωστόσο να πάρει μια δυναμική απόφαση και να την επιβάλει απέναντι στις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Διηρημένη και στην εμπορική πολιτική της, με τη Γερμανία να προχωρά σε έναν δικό της δρόμο κόντρα στις εκκλήσεις του Παρισιού για τη θέσπιση μιας ευρωπαϊκής νομοθεσίας ως αντίβαρο στις τεράστιες κρατικές επιδοτήσεις της Ουάσιγκτον. Ο λόγος φυσικά η εμμονή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ κατά του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία.
Σε κάθε εμπλοκή, φωνές της Γερμανίας κάνουν λόγο για αποφυγή στρατηγικού λάθους, που με δυσκολία όμως γίνεται αντιληπτό από την πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε. Στρατηγικό λάθος σε τι; Στα συμφέροντα των ισχυρών; Γιατί έτσι πάει να γίνει το «μέγα των λαθών» που είναι η διάρρηξη της ευρωπαϊκής ενότητας.
Από την έντυπη έκδοση
