Επιτέλους, τα παιδιά της Βρετανίας που έχουν τεκνοποιηθεί μέσω δωρητών σπέρματος ή ωαρίων μπορούν να μάθουν την αλήθεια για την καταγωγή τους
Η κουλτούρα της μυστικότητας γύρω από τις δωρεές σπέρματος και ωαρίων αντικαθίσταται από την ανάγκη για μεγαλύτερη διαφάνεια.
Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας αντικατοπτρίστηκε από τη ρυθμιστική αλλαγή στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2005, η οποία τερμάτισε την ανωνυμία του δότη και εισήγαγε την “απελευθέρωση ταυτότητας ” .
Μόλις τα παιδιά γίνουν 18 ετών, μπορούν να έχουν πρόσβαση στο όνομα, την ημερομηνία γέννησης και την τελευταία γνωστή ταχυδρομική διεύθυνση του δωρητή.
Τα παιδιά που γεννήθηκαν μετά από αυτήν την αλλαγή είναι αυτά που θα κλείσουν τα 18 φέτος και θα είναι η πρώτη ομάδα που θα αποφασίσει τι θέλει να κάνει με αυτές τις πληροφορίες.
Υπερτριπλασιασμός
Από το 2009, ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο με την βοήθεια δοτών έχει υπερτριπλασιαστεί.
Σχεδόν οι μισοί που υποβοηθούνται από δότες είναι ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που πάσχουν από υπογονιμότητα, αλλά μεγάλο μέρος της πρόσφατης αύξησης, ιδίως στη χρήση σπέρματος, οφείλεται στα ομόφυλα ζευγάρια γυναικών και στις μόνες μητέρες.
Η Σόφι και ο Χένρι
Η Σόφι είναι μητέρα μόνη, και συνέλαβε τον 6χρονο σήμερα Χένρι χρησιμοποιώντας σπέρμα δότη.
Με τρόπους που αρμόζουν στην ηλικία του, μιλάει στον γιο για τη μέθοδο σύλληψής του από τότε που δεν σχεδόν μπορούσε να μιλήσει. Ο Χένρι καταλαβαίνει ότι ένας ευγενικός δότης βοήθησε στη δημιουργία του, αν και δεν έχει κάνει ακόμη συγκεκριμένες ερωτήσεις για τον πατέρα του.
Η Νίνα Μπάρνσλει διευθύντρια του Donor Conception Network (DCN), μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που προσφέρει πληροφορίες και υποστήριξη σε τέτοιες οικογένειες λέει ότι οι περισσότεροι πιστεύουν όχι μόνο ότι είναι καλύτερα, αλλά και ότι είναι σωστό να είμαστε ειλικρινείς με τα παιδιά”.
Παρόλο που οι νέες μορφές οικογένειας συχνά προκαλούν φόβο και καχυποψία από ορισμένες πλευρές, συμπεριλαμβανομένων των ανησυχιών για το πώς τα παιδιά θα αντιμετωπίσουν την απουσία πατέρα ή την έλλειψη γενετικής σύνδεσης με έναν γονέα, τα στοιχεία δίνουν μια θετική εικόνα.
«Καλύτερη η ειλικρίνια από την αρχή»
Η Σούζαν Γκόλομποκ ομότιμη καθηγήτρια οικογενειακής έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ που μελετά τις οικογένειες με δότες από τη δεκαετία του 1980, λέει ότι πολλά παιδιά που γνωρίζουν από την αρχή για τη σύλληψη τους από δότη – όπως ο Χένρι – προσαρμόζονται πολύ καλά, σε αντίθεση με τον αντίκτυπο της τυχαία ή ακούσιας αποκάλυψης αργότερα που μπορεί να προκαλέσει χάος.
Η οργάνωσή της Νίνας Μπάρνσλει έχει γίνει μάρτυρας πολλών δύσκολων περιπτώσεων προέλευσης από δότη που αποκαλύφθηκαν κάτω από μη ιδανικές συνθήκες, όπως εξομολογήσεις στο νεκροκρέβατο, αποκαλύψεις κατά τη διάρκεια πικρών διαζυγίων ή από γενετικές εξετάσεις. Αυτού του είδους οι καταστάσεις, λέει , “είναι καταστροφικές για ολόκληρη την οικογένεια και αφήνουν το άτομο που έχει λάβει τη δότρια καταγωγή να αισθάνεται ότι η ζωή του έχει θεμελιωθεί σε ένα ψέμα”.
naftemporiki.gr
