Καθώς η Βρετανία αναμένεται να είναι η μόνη μεγάλη βιομηχανική χώρα που θα δει την οικονομία της να συρρικνώνεται φέτος, εν μέσω αυξανόμενων επιτοκίων και υψηλότερων φόρων, η κυβέρνηση προσπαθεί εναγωνίως να βρει τρόπους να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη.
Με τον υπουργό Οικονομικών, Τζέρεμι Χαντ, να έχει ξεκινήσει έρευνα για τους λόγους για τους οποίους εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις δουλειές τους πρόσφατα, και το υπουργείο Οικονομικών να επιθυμεί να αυξήσει τους εργαζόμενους σε θέσεις πλήρους απασχόλησης, το ερώτημα γιατί όλο και περισσότεροι προτιμούν το καθεστώς μερικής απασχόλησης, τους εν μέσω μιας συνεχιζόμενης έλλειψης εργατικού δυναμικού έχει βρεθεί για άλλη μια φορά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Περισσότεροι από 8 εκατομμύρια άνθρωποι – το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού του Ηνωμένου Βασιλείου – εργάζονται σήμερα part time, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ONS).
Βουλευτές των Τόρις ασκούν πιέσεις για την λήψη μιας σειράς μέτρων, όπως να γίνει η φροντίδα των παιδιών οικονομικά πιο προσιτή, ώστε οι γονείς να επιστρέψουν στην εργασία τους.
Σε μια κεντρική ομιλία στο Bloomberg τον περασμένο μήνα, ο Χαντ προέτρεψε τους πρόωρα συνταξιοδοτηθέντες και όσους διστάζουν να βρουν μια νέα θέση εργασίας, να επανενταχθούν στο εργατικό δυναμικό. «Σας χρειαζόμαστε και θα εξετάσουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να αξίζει τον κόπο σας», είπε.
«Συμφέρει περισσότερο»
Αλλά για περισσότερο από μια δεκαετία τώρα, εξαιτίας μιας σειράς συντηρητικών πολιτικών, οι οικογένειες που εργάζονται με πλήρη απασχόληση σε όλο το φάσμα του εισοδήματος έχουν διαπιστώσει ότι κερδίζουν λιγότερα χρήματα από ό,τι αν εργάζονταν με μερική απασχόληση.
Ένα από αυτά ειναι το πρόγραμμα καθολικής πίστωσης, το επίδομα για άτομα που έχουν χαμηλό εισόδημα ή είναι άνεργοι. Περιλαμβάνει στήριξη για το κόστος στέγασης, και τη φροντίδα των παιδιών, καθώς και οικονομική στήριξη για άτομα με αναπηρία, φροντιστές και άτομα που είναι πολύ άρρωστα για να εργαστούν.
Ο Γουίλιαμ, 58 ετών, ανύπαντρος πατέρας από το Μπέντφορντσάιρ, είναι ένας από τους πολλούς ανθρώπους που δήλωσαν στον Guardian ότι θα ήθελαν να εργάζονται περισσότερο, αλλά συμφέρει περισσότερο η μερική απασχόληση.
Εργάζεται 11 ώρες την εβδομάδα ως εργαζόμενος ως φροντιστής ηλικιωμένων, πηγαίνοντας στα σπίτια τους
«Μείωσα τις ώρες εργασίας μου επειδή λαμβάνω καθολική πίστωση. Εάν εργάζομαι πάνω από έναν ορισμένο αριθμό ωρών ή κερδίζω πάνω από 334 λίρες το μήνα, το επίδομά μου μειώνεται. Αυτό σημαίνει ότι δεν πληρώνομαι για ορισμένες από τις ώρες εργασίας σε πραγματικούς όρους»
“Η δουλειά μου απαιτεί να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητό μου και παρόλο που λαμβάνω επίδομα χιλιομέτρων, αυτό προστίθεται στην αμοιβή μου και πάλι το επίδομα μειώνεται, οπότε ουσιαστικά δεν λαμβάνω τα χρήματα που βάζω για καύσιμα”.
Ο Γουίλιαμ υπολόγισε ότι θα έπρεπε να τριπλασιάσει σχεδόν τις ώρες εργασίας του σε 32 την εβδομάδα για να είναι αποκομίσει επιπλέον όφελος κατά 100 λίρες το μήνα. “Πιστέψτε με, θα ήθελα πολύ να δουλεύω περισσότερες ώρες, αλλά δεν αξίζει τον κόπο”.
Όταν τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανόνες που απαιτούν από αιτούντες καθολική πίστωση να εργάζονται περισσότερες ώρες. θα πρέπει να βρει άλλη δουλειά.
«Αν αυτό με επηρεάσει, θα αναγκαστώ να εγκαταλείψω το επάγγελμα του φροντιστή και να εργαστώ σε ένα κατάστημα ή σεεργοστάσιο αντ’ αυτού, χωρίς κόστος καυσίμων. Είναι τέτοιου είδους πράγματα που εμποδίζουν τους ανθρώπους να παραμείνουν στον τομέα της φροντίδας και σε άλλους τομείς εργασίας» λέει.
«Δεν υπάρχει κανένα κίνητρο»
Η Κέιτ Μίτσελ, από την πλευρά της,39χρονη μητέρα δύο παιδιών από το Γκίλντφορντ, η οποία συνήθιζε να κερδίζει 40.000 λίρες ετησίως σε ιδιωτική εταιρεία συμβούλων, δήλωσε ότι η μη προσιτή φροντίδα των παιδιών καθώς και το κόστος μετακίνησης στο Λονδίνο την ανάγκασαν να μειώσει τις ώρες εργασίας της.
Η Μίτσελ εργάζεται τώρα 25 ώρες, την εβδιομάδα, εξ αποστάσεως, κερδίζοντας 1.100 λίρες το μήνα. Πληρώνει έξοδα για τον παιδικό σταθμό περίπου 700 λίρες τον μήνα, τα οποία θα ανέρχονταν σε 1.595 λίρες για μια θέση πλήρους απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων 15 δωρεάν ωρών παιδικής φροντίδας την εβδομάδα, που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση.
«Βγάζω τώρα κέρδος περίπου 350 λίρες το μήνα. Θα ήθελα πολύ να δουλέψω περισσότερο, να επιστρέψω στην καριέρα που έχτισα επί μια δεκαετία. Έχω βάλει σε αναμονή κάθε είδους φιλοδοξία, απλά δεν υπάρχει κανένα κίνητρο να προσπαθήσω να κερδίσω περισσότερα».
Εκμετάλλευση ακινήτων
Ζευγάρια μεσαίων και υψηλότερων εισοδημάτων δήλωσαν στον Guardian ότι το εξοντωτικό κόστος παιδικής μέριμνας και η φορολογία εισοδήματος σήμαινε ότι η μερική απασχόληση και η δημιουργία εισοδήματος μέσω της ιδιοκτησίας ακινήτων ήταν οικονομικά πιο προσοδοφόρα από την πλήρη απασχόληση.
Ένα ζευγάρι από το Τσέσαϊρ, ένας δάσκαλος δημοτικού σχολείου και μία μηχανικός, δήλωσαν ότι είχαν μειώσει και οι δύο τις ώρες εργασίας τους για να εξοικονομήσουν περίπου 2.000 λίρες μηνιαίως από τα έξοδα φροντίδας των παιδιών τους, με αποτέλεσμα να έχουν περίπου τις ίδιες οικονομικές συνθήκες με εκείνες που είχαν όταν εργάζονταν με πλήρη απασχόληση.
«Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα επιστρέψουμε ποτέ στην εργασία πλήρους απασχόλησης, καθώς η καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι ανεκτίμητη. Παράλληλα εετάζουμε το ενδεχόμενο να αποκτήσουμε ένα ακίνητο προς ενοικίαση για να καλύψουμε τη διαφορά» λένε.
Μεταξύ Ιουλίου 2021 και Ιουλίου 2022, η μέση τιμή ενοικίασης κατοικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκε κατά 39.000 λίρες,. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιού κέρδισαν περισσότερα χρήματα από την εκμετάλλευση ακινήτων παρά με τη δουλειά τους, καθώς ο σημερινός μέσος μισθός για τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 33.000 λίρες από τον Νοέμβριο του 2022, σύμφωνα με το ONS.
«Δεν αξίζει τον κόπο να ξυπνάω κάθε μέρα στις 3 το πρωί»
Ο πιλότος της EasyJet ΜακΚένζι, πατέρας τριών παιδιών, έχει παρόμοια σχέδια: σύντομα θα ανταλλάξει το συμβόλαιό του πλήρους απασχόλησης με ένα μερικής απασχόλησης και θα πουλάει παράλληκαακίνητα.
«Είμαι πιλότος και ο μόνος λόγος που εξακολουθώ να εργάζομαι με πλήρη απασχόληση είναι επειδή το συνταξιοδοτικό μου κομπόδεμα είναι μικρό, λόγω του χρόνου εργασίας στο εξωτερικό. Αλλά σε λίγα χρόνια θα περάσω οπωσδήποτε σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, όπως έχει ήδη κάνει ένας σημαντικός αριθμός συναδέλφων μου, για να αποφύγω την καταβολή πραγματικού φορολογικού συντελεστή 62%» [συμπεριλαμβανομένης της εθνικής ασφάλισης 2%, για εισόδημα μεταξύ 100.000 και 125.140 λιρών, λόγω της απώλειας του προσωπικού αφορολόγητου].
«Δεν αξίζει τον κόπο να ξυπνάω κάθε μέρα στις 3 το πρωί για να δουλεύω στη δουλειά για την οποία εκπαιδεύτηκα: Θα έχω τον ίδιο μισθό στο σπίτι με αυτόν που έχω τώρα – 5.000 λίρες το μήνα – πηγαίνοντας σε μερική απασχόληση και μειώνοντας τις συνταξιοδοτικές μου εισφορές»
«Αυτή η κυβέρνηση μας έχει δώσει 12 χρόνια δημοσιονομικής δυσχέρειας και φούσκες στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, και οι άνθρωποι δεν βλέπουν πλέον ότι η εργασία αξίζει. Είναι τρελό» καταλήγει.
naftemporiki.gr
