Δύσκολες είναι οι τελευταίες μέρες για την Ιωάννα Τούνη, καθώς τα ξημερώματα της Μ. Τρίτης έφυγε από τη ζωή η μητέρα της.
H γνωστή influencer και επιχειρηματίας απείχε από τα social media για ημέρες, ενώ το απόγευμα της Τετάρτης έκανε μια τρυφερή ανάρτηση, δημοσιεύοντας μια φωτογραφία αγκαλιά με τη μητέρα της.
Ωστόσο, κάποιοι από τους followers την κατηγόρησαν ότι, παρά το πένθος της, τη Μεγάλη Παρασκευή βρέθηκε με τον αγαπημένο της, Δημήτρη Αλεξάνδρου, στη Ναύπακτο, στον Επιτάφιο.
H Ιωάννα Τούνη ξέσπασε σε κλάματα και ανέβασε μια σειρά από stories που απαντούσε δημόσια σε όσους αμφισβήτησαν τον πόνο της. Παράλληλα, εξήγησε ότι είναι επιλογή της να πενθήσει με τον τρόπο που επιθυμεί η ίδια και όπως θα ήθελε η μητέρα της να τη βλέπει.
«Ας πενθήσει ο καθένας όπως θέλει και όπως νιώθει. Εγώ αυτό που έχω να πω σαν Ιωάννα και αυτό που σκέφτομαι εγώ για μένα είναι ότι το μόνο που θα ‘θελε η μαμά μου για μένα θα ήταν να με βλέπει χαρούμενη, να με βλέπει να κάνω πράγματα, να εξελίσσομαι, να βγαίνω έξω, να έχω τους ανθρώπους μου δίπλα μου, να μην τους απομακρύνω, να μην κάθομαι να κλαίω μέσα στο σπίτι… Δεν θέλει καμία μαμά κάτι τέτοιο για το παιδί της και η δικιά μου δεν θα ήθελε σίγουρα κάτι τέτοιο. Αυτές τις μέρες μετά την κηδεία της μαμάς μου που έγινε στις Σέρρες ήμουνα με τον Δημήτρη στην Αθήνα και μην έχοντας συγγενείς στην Αθήνα και οι δύο πήγαμε στο πατρικό ενός φίλου του Δημήτρη αυθημερόν στη Ναύπακτο για την περιφορά του Επιταφίου. Τα σχόλια ήταν λες και πήγα στα μπουζούκια και χόρευα πάνω στα τραπέζια. Αλήθεια, δεν το καταλαβαίνω…» έλεγε χαρακτηριστικά η Ιωάννα Τούνη, μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Για να λήξει αυτό το θέμα εδώ. Έχω το δικαίωμα και σε πένθος να βγω με τον σύντροφό μου και να πάω στον Επιτάφιο ή όπου αλλού θέλω. Δεν θα κάτσω άλλο να φορέσω μαύρα ρούχα, ούτε συνέχεια να κλαίω, ούτε να κάνω κάτι άλλο από τα θλιβερά πράγματα που σκέφτεστε γιατί μισείτε τους άλλους. Δεν ξέρω πώς κρίνετε εσείς τι πρέπει να κάνω τώρα. Εγώ είμαι σίγουρη ότι η μαμά μου με βλέπει και θα ήθελε να με βλέπει απλά να χαμογελώ», κατέληξε.
