Ποιο θρυλικό καταδιωκτικό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα κάνει την εμφάνισή του στην αττικό ουρανό
Ένα από τα πιο διάσημα καταδιωκτικά αεροσκάφη όλων των εποχών το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αναμένεται να πετάξει πάνω από τον αττικό ουρανό ανήμερα της 25ης Μαρτίου κατά τη διάρκεια της μεγάλης παρέλασης που στήνεται στην πλατεία Συντάγματος.
Εκτός από τα υπερσύγχρονα γαλλικά Rafale (όμοια με αυτά που θα προμηθευτεί η χώρα μας) και τα αμερικανικά F-16 που θα σκίζουν μεθαύριο το πρωί τους αιθέρες, την εμφάνισή του θα κάνει και το θρυλικό Spitfire που χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κυρίως από τη βρετανική πολεμική αεροπορία (RAF) εναντίον των Γερμανών ναζί.
Το συγκεκριμένο καταδιωκτικό που θα δούμε από τις τηλεοπτικές μας οθόνες ή ενδεχομένως από το μπαλκόνι όσοι μένουν στην Αττική, ανήκει στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία και το κόστος ανακατασκευής του ανέλαβε ο Σύλλογος Φίλων Π.Α. «Ίκαρος», τον οποίο έχει ιδρύσει ο μεγιστάνας της ναυτιλίας Πήτερ Λιβανός.
Μάλιστα το συγκεκριμένο καταδιωκτικό μεταφέρθηκε στην Αγγλία όπου εξακολουθεί να λειτουργεί ειδική εταιρεία που συντηρεί τα εναπομείναντα Spitfire και τώρα, βαμμένο με τα ελληνικά χρήματα, επιστρέφει στη χώρα μας σε ένα ταξίδι που δεν είναι εύκολο, καθώς δεν μπορεί να έρθει μεμιάς, αλλά υποχρεωτικά κάνει στάσεις ενδιάμεσα.
Το πιλοτάρισμα γίνεται από Βρετανό πιλότο καθώς δεν υπάρχει Έλληνας που να έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα για τον συγκεκριμένο τύπο αεροπλάνου, ωστόσο το Spitfire θα παραμείνει μόνιμα στην Ελλάδα και θα ανήκει στις τάξεις της Πολεμικής μας Αεροπορίας.
Η ιστορία του Spitfire
Το Spitfire κατασκευαζόταν από τη βρετανική εταιρεία Supermarine και ήταν δημιουργία του αρχισχεδιαστή R. J. Mitchell, που συνέχισε να τελειοποιεί το σχέδιό του μέχρι και το 1937 που πέθανε. Οι ελλειπτικές του πτέρυγες, επέτρεπαν ανώτερες ταχύτητες από το Hawker Hurricane και άλλους ανταγωνιστές του, του έδιναν δε μία χαρακτηριστική εμφάνιση, ενισχύοντας την όλη του αεροδυναμική εικόνα. Ιδιαίτερα αγαπητό από τους χειριστές του, το Spitfire χρησιμοποιήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τα αμέσως μετέπειτα χρόνια, σε όλα τα θέατρα του πολέμου και σε πολλές παραλλαγές.
Κατασκευάστηκαν περισσότερα από 20.300 τεμάχια όλων των τύπων, συμπεριλαμβανομένου και ενός διθέσιου εκπαιδευτικού, ενώ κάποια από αυτά συνέχισαν να χρησιμοποιούνται ακόμα και στη δεκαετία του ’50, όταν τα αεριωθούμενα είχαν πια επικρατήσει. Αν και ο μεγάλος του αντίπαλος, το Messerschmitt Bf 109, το συναγωνίστηκε σε στατιστικά παραγωγής, το Spitfire υπήρξε το μόνο Βρετανικό καταδιωκτικό που παρέμεινε σε συνεχή παραγωγή πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Ελλάδα παρέλαβε τα πρώτα Supermarine Spitfire Mk VB/VC από τους Βρετανούς στα τέλη του 1943 στη Μέση Ανατολή, εφοδιάζοντας αρχικά την 335 Μοίρα και αργότερα την 336. Μετά από εκτεταμένη δράση στη Βόρεια Αφρική αλλά και τη Γιουγκοσλαβία, τα ελληνικά Spitfire επέστρεψαν στη χώρα μας με την Απελευθέρωση από τους κατακτητές, τον Οκτώβριο του 1944. Αφού συμμετείχαν στις πρώτες φάσεις του Εμφυλίου, αντικαταστάθηκαν από νεότερες εκδόσεις και, από το 1947, χρησιμοποιήθηκαν για επιχειρησιακή εκπαίδευση στη Σχολή Αεροπορίας.
Αρχές του 1949 η Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε τα νέα Spitfire Mk XVI τα οποία έφεραν νέο τύπο κινητήρα και ήταν βελτιστοποιημένα για αποστολές χαμηλού ύψους, ενώ παραλήφθηκε και ένας μικρός αριθμός του αναγνωριστικού τύπου Mk PR XI/XIII. Χρησιμοποιήθηκαν αμέσως στις αποστολές του εμφυλίου από τις 335, 336 και 337 Μοίρες και ήταν τα τελευταία Spitfire που αποσύρθηκαν, το 1954.
